Πέμπτη 21 Αυγούστου 2014

got me feeling myself and reeling around



Τον καιρό εκείνον ήμουν στην εφηβεία μου

Στα δεκάξι σχεδόν κι ούτε θυμόμουν τα παιδικά μου χρόνια


Παρά ταύτα, ήμουν πολύ κακός ποιητής

Δεν ήξερα να προχωρήσω μέχρι τέλους.

Πεινούσα

Κι όλες τις μέρες κι όλες τις γυναίκες στα καφενεία κι όλες τις κούπες

Ήθελα όλες να τις πιω και να τις σπάσω

Κι όλες τις βιτρίνες κι όλες τις οδούς

Κι όλες τις οικίες κι όλες τις ζωές

Κι όλες τις ρόδες των αμαξιών που στριφογύριζαν με φόρα στα βρωμερά λιθόστρωτα

Θα ήθελα να τις βουτήξω μέσα σε μια κάμινο ξιφών

Κι όλα τα κόκαλα θα ήθελα να τα συντρίψω

Κι όλες τις γλώσσες να τις ξεριζώσω

Κι όλα αυτά τα παράξενα μεγάλα σώματα να λειώσω κάτω από τα ρούχα που με

Αποτρελαίνουν…

Τον καιρό εκείνον ήμουν στην εφηβεία μου

Στα δεκάξι σχεδόν κι ούτε θυμόμουν πια την γέννησή μου


Παρά ταύτα, παρά ταύτα

Ήμουν θλιμμένος σαν παιδί…



image: τα πόδια των…Ramones
text: Ένα μικρό κολάζ από τις πρώτες σελίδες του βιβλίου του Blaise Cendrars «Η πρόζα του Υπερσιβηρικού και της μικρής Ιωάννας της Γαλλίας», μετάφραση Κλείτος Κύρου, εκδόσεις Άκρον 2003.
music: Iron Maiden – Prowler, Live at the Ruskin Arms 1981.