Συχνά-πυκνά το ετραγούδησα, τώρα απ’ τον τάφο θα βοήσω:
Πιείτε. Προτού σας περικλείσει τούτη η σκόνη.
Πιείτε. Προτού σας περικλείσει τούτη η σκόνη.
ΙΟΥΛΙΑΝΟΥ ΑΙΓΥΠΤΙΟΥ (6ος αιώνας μ.Χ.)
-
- Τ’ όνομά μου…
- Ε, και λοιπόν;
- Πατρίδα μου…
- Ε, κι ύστερα;
- Από γένος κρατάω τρανό…
- Κι αν ήσουν από ταπεινότατο;
- Ως να πεθάνω, ένδοξα έζησα…
- Κι άδοξα αν είχες ζήσει;
- Και τώρα, ενθάδε κείμαι…
- Ποιος, και σε ποιόν τα λες ετούτα;
ΠΑΥΛΟΥ ΣΙΛΕΝΤΙΑΡΙΟΥ (6ος αιώνας μ.Χ.)
-
Ετών εξήντα. Διονύσιος απ’ την Ταρσό. Ενθάδε κείμαι.
Άγαμος. Μακάρι κι ο πατέρας μου άγαμος να ‘χε μείνει.
ΑΝΩΝΥΜΟΥ
-
- Τώρα που πέθανες, για πες μου, Τίμων: Το σκότος ή το φως εχθρός σου;
- Το σκότος. Γιατί στον Άδη περισσότεροι σας βρίσκονται.
ΚΑΛΛΙΜΑΧΟΥ (4ος-3ος αι. π.Χ.)
-
Πολύ ήπια, πολύ έφαγα, πολλά κακά για τους ανθρώπους είπα. Και τώρα κείμαι.
Τιμοκρέων ο Ρόδιος.
ΣΙΜΩΝΙΔΟΥ ΚΕΙΟΥ (556-468/7 π.Χ.)
-
Λειψά έφαγα, λειψά ήπια, αρρώστησα πολύ.
Και πέθανα. Έστω κι αργά. Στα τσακίδια λοιπόν. Όλοι σας.
ΣΙΜΩΝΙΔΟΥ ΚΕΙΟΥ (556-468/7 π.Χ.)
-
Απ’ όλα όσα είχα, ιδού ό,τι κληροδοτώ.
(Επίγραμμα για τον Annibonius. Ρώμη, 2ος-3ος αι. μ.Χ.)
-
text: Μέσα από το βιβλίο "Επιτάφιος λόγος, αρχαία ελληνικά επιτύμβια επιγράμματα", μετάφραση Παντελής Μπουκάλας, εκδόσεις Άγρα 1999.
music: Dead Moon – Ill Of The Dead, Strange Pray Tell LP, Tobstone Records 1992.
