Όταν πεθαίνεις η
ψυχή σου πετά και βρίσκεται ενώπιον του Θεούλη, ο οποίος κρίνει και αποφασίζει
ποιός πάει στον ουρανό και ποιός στην κόλαση. Ζητάει να μάθει το μέσο ετήσιο
εισόδημά σου και πρέπει, για
να τεκμηριώσεις τα λεγόμενά σου, να προσκομίσεις είτε μια καρτέλα μισθοδοσίας
είτε τη φορολογική σου δήλωση. Όλοι αυτοί που διαπιστώνεται πως έχουν εισόδημα
υψηλότερο από ένα ορισμένο ποσόν πηγαίνουνε στον ουρανό, οι άλλο παίρνουν το
δρόμο για την κόλαση. Ελέγχονται επίσης και τα ρούχα σου...
Θα έπρεπε να γεννηθούμε
αλλιώς. Να γεννηθείς πλούσιος και μαλάκας, το μαλακισμένο πλουσιόπαιδο ενός
τραπεζίτη ή εφοπλιστή. Αυτό, μελαψέ, είναι το μόνο όνειρο που αξίζει τον κόπο
να κάνει κανείς. Πέρα απ’ αυτό,
όλα τ’ άλλα
δεν αξίζει ούτε να τα ονειρεύεσαι πως τα ονειρεύεσαι.
Γι’ αυτό κι εμείς δεν ονειρευόμαστε τίποτε,
μελαψέ. Δεν φταίς εσύ ούτε εγώ. Είμαστε κακογεννημένοι. Τελεία και παύλα.
text: Bernard-Marie Koltès
- Quai Ouest
(1985), στα ελληνικά: Δυτική αποβάθρα,
μετάφραση Βασίλης Παπαβασιλείου, εκδόσεις Άγρα 2014.
music: Velvet Powder – Sinner’s Day, The Past Is In Front And The Future Behind LP, Zombies
On Mars Records 2017.
