Κύριε· είναι καιρός. Το θέρος κράτησε πολύ,
τις σκιές σου
ρίξε στους ωροδείκτες
και λευτέρωσε,
στους κάμπους, τους ανέμους.
Πρόσταξε τους
γυμνούς καρπούς να γινωθούνε·
δυο μέρες νότου δώρισέ τους ακόνη,
κάνε τους να βιαστούν να ωριμάσουν πια,
και ξεκλείδωσε την άκρα μέθη στο βαρύ κρασί.
Όποιος δεν έχει τώρα στέγη, δε θα χτίσει ποτέ.
Όποιος μονάχος είναι τώρα, για καιρό θα μείνει·
θα διαβάζει, θ’ αγρυπνά, θα γράφει
και θα πλανιέται ανήσυχος
σε στράτες με δεντρόφυλλα παρατημένα
να σέρνονται στο χώμα.
text: Rainer Maria Rilke -
Herbsttag (1902), στα ελληνικά: «Φθινοπωρινή μέρα», μέσα από το βιβλίο «Στον άνεμο μετέωρος θε να ’μαι», μετάφραση Χρήστος Κολτούκης, εκδόσεις Ελεγεία 2008.
music: Western Skies Motel – Garden, Settlers LP, Lost Tribe Sound 2016.
