Beechwood ‎– Inside The Flesh Hotel

Alive records
2018

Fat City

Η βρώμικη πόλη

βρώμικα σιγοκαίγεται

υπόγεια...

όπως το σκουλήκι

τρώει αργά, μέρα τη μέρα

τα σπλάχνα

ενός μεγάλου μήλου.

Ο Νέρωνας ακόμη γελάει

με δάκρυα στα μάτια

παίζοντας τη λύρα του

φτύνει ανατριχιαστικούς ήχους

κοφτές ανάσες

άναρθρες κραυγές

θραύσματα από στίχους

στη φωτιά

που έτσι

και μόνο

θεριεύει.

Τα παιδιά κάτω στον δρόμο

με αίμα θρεμμένο από οργή, βία και λαγνεία

να κυλά στις φλέβες

και φλόγα

να καίει στα μάτια

κυνηγάνε την σκιά τους

πάνω στα αιώνια πεζοδρόμια

τα στρωμένα

με πέτρες και μάρμαρα

παλιών τάφων

τα υλικά της χαμένης λεωφόρου

των άστρων

όπου κι άλλοι, πολλοί

μυριάδες

σύρανε κάποτε

τα μάταια

κι αυτά, ναι

βήματά τους.

Τα παιδιά κάτω

στο απέραντο κοιμητήρι

περπατάνε στα μέρη μας...

(τα μέρη μας;)

στήνονται σειρά όλοι μαζί

ποιος θα το φτάσει πιο μακριά

και κατουράνε στους τάφους μας.

Ναι, τους τάφους μας...

Ίδια, παλιά ιστορία.