Αυτή τη φορά η κλασσική εικοσιδυάδα άλλαξε λίγο μορφή και όπως
μου ζητήθηκε από το Mic,
αντί για 22 δίσκους περιέχει 11 άλμπουμ και άλλα τόσα τραγούδια, πράγμα που με
βόλεψε μια χαρά γιατί σιγά μην έβρισκα τόσους πολλούς δίσκους που μου άρεσαν
πολύ σ’ αυτή την χρονιά που μόλις μας άφησε…
Ιδού λοιπόν η περιβόητη λίστα όπως δημοσιεύτηκε στο mic.gr
Το 2014 θα πρέπει να ήταν η χρονιά που λόγω διαφόρων ευτυχών αλλά και ατυχών συγκυριών, άκουσα την λιγότερη "καινούργια μουσική" εδώ και πολλά χρόνια.
Παρόλα αυτά, και μετά από κάποιες "αυτιές" που έριξα
σε διάφορες λίστες έγκυρων και μη περιοδικών και γραφιάδων, δε μου
φαίνεται ότι έχασα και πολλά. Τουλάχιστον από αυτά που με το στανιό
κάποιοι προσπαθούν να πλασάρουν ως "απαραίτητα". Όσο για τα άλλα, αυτά
που θ' αποτελέσουν κομμάτια των Pebbles του 2030, ο χρόνος είναι πάντα
στο πλευρό μου για να τα ανακαλύψω, έστω και καθυστερημένα.Ιδού λοιπόν η περιβόητη λίστα όπως δημοσιεύτηκε στο mic.gr
Το 2014 θα πρέπει να ήταν η χρονιά που λόγω διαφόρων ευτυχών αλλά και ατυχών συγκυριών, άκουσα την λιγότερη "καινούργια μουσική" εδώ και πολλά χρόνια.
Από τους δίσκους που άκουσα λοιπόν, μετά ωρίμου σκέψεως ξεχώρισα και σας παραθέτω σε μια "άκυρη" λίστα, τα παρακάτω. Βάζω έναν αστερίσκο για το Eyes Injected With Love των συνηθών υπόπτων σε ανάλογες λίστες μου, Five Dollar Priest που δεν κατάφερα ν' ακούσω ακόμη, και σας εύχομαι καλή χρονιά!
11 δίσκοι
01. Gallon Drunk - The Soul of the Hour
Τα τελευταία χρόνια κάθε δίσκος που βγάζουν μου ακούγεται και καλύτερος.
Μ' αυτά και με κείνα, έχουν σχεδόν εκθρονίσει από την κορυφή της "αγαπημένης εγγλέζικης rock and roll μπάντας" τους Flaming Stars.
02. Jeremy Gluck & Robert Coyne - I Knew Buffalo Bill 2
Ενδοσκοπικός, απολογητικός, συναισθηματικός και φορτισμένος, λιτός και απέριττος. Μεγάλα προσόντα στην εποχή μας. Και είναι πάντα κι αυτή η φωνή του Gluck που μετράει τα χρόνια μας.
03. Lydia Lunch & Cypress Grove - A Fistful of Desert Blues
Μια χούφτα έρημος και μια πλάση ερημιά, μεταφρασμένη σε νότες.
04. Sonny Vincent & Spite - Spiteful
Όπου ακούς πολλούς ξεδοντιασμένους γέρο-πάνκιδες κράτα και μεγάλο καλάθι.
05. The Swamp Creatures - Impressions
Οι Slug Guts το διέλυσαν, οι Witch Hats τα ξύνουν, και εκεί που πήγαινα να γράψω "ποιος νοιάζεται όσο υπάρχουν αυστραλέζικες μπάντες σαν τους Swamp Creatures" διαβάζω ότι μόλις το διέλυσαν και αυτοί. Κρίμα κι άδικο.
06. George Cessna - Sincerely Yours
Ο γιός του Slim Cessna προσφέρει ένα δυνατό αναλγητικό σε όσους πόνεσαν με το άδοξο και πρόωρο τέλος τις μπάντας του, των Sterling Sisters.
07. The Dark Rags - Paranoia Blues
Πάει καιρός που έπαψα να ξεχωρίζω τους δίσκους ανάλογα με την χώρα προέλευσης, οπότε λίστα με τα "καλύτερα ελληνικά" εγώ δεν θα στείλω. Έτσι κι αλλιώς όπως έγραψα και στο review, το Paranoia Blues είναι ένας rock and roll δίσκος που το καβούκι της "ελληνικής σκηνής" του πέφτει στενό.
08. Swans - To Be Kind
Εντάξει έχουν γραφτεί τα πάντα τελευταία γι' αυτούς. Πέραν του ότι μου άρεσε και αυτός ο δίσκος τους, τον βάζω στη λίστα και για να μην ακούω την γκρίνια του Γιάννη (πάλαι ποτέ συντάκτη του Mic) για τον επόμενο χρόνο. Τουλάχιστον.
09. Exhaustion - Biker
Ο Άϊ Ριβέρμπης o Θορυβοποιός -μεγάλη η χάρη του- το 'κανε πάλι το θαύμα του.
10. Ritual Howls - Turkish Leather
Μουσική σαν προσευχή, Καυτή σαν πάγος στο χέρι, γλιστράει σαν ψάρι, αφήνει πίσω κύκλους που μεγαλώνουν και χάνονται, και κόκκινη σαν τους δέκα μήνες την κόκκινης νύχτας, ένα δαδί με χρώμα κεχριμπαρένιο τη φωτίζει κι ένα ευλαβικό ουρλιαχτό με νανουρίζει.
11. The Ukiah Drag - In the Reaper's Quarter
Ξυπνάνε τον Mr. Hyde μέσα μου, και η αλήθεια είναι ότι δεν του αρέσει καθόλου να κοιμάται.
Και 11 τραγούδια:
01. Spirit Valley - Abyss
Θα μπορούσες να το πεις και τραγούδι της χρονιάς. Κατευθείαν από τις αυστραλέζικες κοιλάδες φυσικά.
02. Flight Reaction - Eight Hours Ago
Γκαραζοψυχεδελικό πολύτιμο πετράδι σουηδικής κοπής, από αυτά που λες ότι "δεν βγαίνουν πια".
03. Acts Revelations - For Tonight, My Love, It's Curtains
Ο Morricone καβάλα σε καγκουρό.
04. Indian Ghost - Dead Skin
Η καλύτερη διασκευή της χρονιάς, στο παγκόσμιο άσμα των Barracudas.
05. New Christs - It's Not a Game
Θύμισαν τις ένδοξες μέρες του Lower Yourself. Για να μη πω του Born Out of Time και γίνω -λίγο- υπερβολικός. Νέοι Χριστοί είναι αυτοί, μπορούν και ανασταίνονται...
06. River Of Snakes - Divine
Τραχύ κιθαριστικό ροκ απ' τα αυστραλέζικα αλώνια, που ευτυχώς τουλάχιστον για μας, ποτέ δεν θα το ακούσουν τα indie σαλόνια.
07. Mirror Mirror - U
Ακόμη ένα γκαραζοψυχεδελικό πετράδι, αμερικάνικης κοπής αυτή τη φορά, που σπάζει καρδιές όπως μόνο κάτι τύποι σαν τον Arthur Lee στα καλύτερά του μπορούσαν να το κάνουν.
08. Regressverbot - Arthur Cravan
"Αρθούρε Κραβάν πάρε με μαζί, να χαθούμε στην Αμερική, σαν νέοι άγιοι, σαν σκελετοί".
09. Herbst in Peking - The Tyger
Μελοποιημένος Blake από Τεύτονες. Γάμος του ουρανού και της κόλασης.
10. House of Light - Last Dance
Σαν σύνολο το Nervous Systems μου άφησε ανάμεικτα συναισθήματα. Το Last Dance όμως είναι πραγματικά ένα pop rock κομψοτέχνημα.
11. Mark Steiner & His Problems - Don't Explain
Η εκτέλεση των Nikki Sudden/Rowland S.Howard θα παραμένει εις τον αιώνα αξεπέραστη, ο αγαπητός Mark όμως κι αυτός δίνει τα ρέστα του στο κομμάτι της Billie Holiday. Μέσα από το Saudade, τον νέο του δίσκο όπου κατά τα άλλα... σίγουρα μπορούσε και καλύτερα.
