Κάποιος μεθυσμένος που περπατούσε τρικλίζοντας στο δρόμο
άρχισε να ουρλιάζει προς τη μεριά της. «Δεν έχω λεφτά!» φώναζε με θλιμμένη
φωνή. Συνέχισε το δρόμο του παραπατώντας και κλαψουρίζοντας: «Δεν έχω λεφτά!
Βρωμοτύχη. Δεν έχω λεφτά».
Το κορίτσι πήγε σε μια σκοτεινή περιοχή κοντά στο ποτάμι,
όπου θεόρατα, κατάμαυρα εργοστάσια υψώνονταν στις δυο πλευρές του δρόμου, και
μόνο που και που έπεφτε πάνω στο πεζοδρόμιο το δυνατό φως κάποιου μπαρ. Μπροστά
σ’ ένα απ’ αυτά στεκόταν ένας άντρας με κοκκινισμένο πρόσωπο, ενώ από μέσα
ακούγονταν δυνατά ο γρατζουνιστός ήχος ενός βιολιού, τα βήματα στο πάτωμα και
βροντερά γέλια.
Πιο πέρα, στο σκοτάδι, συνάντησε έναν κουρελή με
κατακόκκινα, αεικίνητα μάτια και βρώμικα χέρια.
Προχώρησε μέσα στο σκοτάδι ως το τελευταίο τετράγωνο. Τα
παραθυρόφυλλα των πανύψηλων κτιρίων ήταν σφαλιστά σαν αποτρόπαια χείλη. Έμοιαζε
να ‘χουν χιλιάδες μάτια που κοιτούσαν ψηλά και πίσω τους, κάπου αλλού. Τα φώτα
των δρόμων πέρα τρεμόσβηναν σαν από πολύ μακριά. Τα κουδουνάκια των αμαξών
κουδούνιζαν χαρούμενα.
Στη βάση των ψηλών κτιρίων φάνηκε το νεκρικό, μαύρο χρώμα
του ποταμού. Κάποιο εργοστάσιο που δε φαινόταν, έστειλε μια κίτρινη λάμψη και
φώτισε για μια στιγμή τα νερά που στροβιλιζόταν γύρω από ξύλινους στύλους. Οι
κάθε λογής ήχοι της ζωής, που η απόσταση τους έκανε να μοιάζουν χαρούμενοι κι
απρόσιτοι, ακούγονταν αμυδρά κι έσβηναν μέσα στη σιωπή.
image:
Malcom
T. Liepke
text: Stephen
Crane - Maggie: Α girl of the streets (1893), στα ελληνικά: Η Μάγκυ των δρόμων, μετάφραση Βίκη Μπόμπολα, εκδόσεις γράμματα 1990.
music: Jay
Munly - Haggie Hennies Almost Dirty Dress, Jimmy Carter
Syndrome CD, Smooch records 2002.
