Ένας από τους
λόγους, ο βασικότερος μάλλον, που συνέχεια αναβάλω να κλείσω τούτο το blog,
είναι το ότι θα πάψω να μοιράζομαι
με λίγο περισσότερους ανθρώπους απ’ ότι ο στενός φιλικός κύκλος που δεν χάνω
ευκαιρία να του τα πρήξω με τις καινούργιες μου μουσικές αγάπες, θα πάψω να
μοιράζομαι έλεγα, τον ενθουσιασμό που με
κυριεύει –όλο και λιγότερες φορές όσο περνάει ο καιρός- στο πρώτο άκουσμα
συγκροτημάτων όπως οι The Bevels.
Ένα Garage
Punk συγκρότημα με όλη τη σημασία αυτών
των δύο λέξεων –γιατί κι αυτές, οι λέξεις, έχουν χάσει πια το νόημά τους έτσι
επιπόλαια που τις ξερνάμε απ’ το στόμα μας κάθε τρεις και λίγο- που ιδρώνει τις
Dead Moon φανέλες του
γρατζουνώντας και ουρλιάζοντας πάνω στους πανάρχαιους γρασοποτισμένους ύμνους
της μεγάλης υγρής κρύπτης.
Και πως θα
μπορούσε να γίνει αλλιώς, όταν στη σύνθεσή, του έχοντας μάλιστα αναλάβει και τα
φωνητικά εκτός από το μπάσο βρίσκουμε τον Σάκη Γιάντση, μπασίστα του καλύτερα
κρυμμένου γκαραζοθυσαυρού της χώρας, τους θρυλικούς –τουλάχιστον στο δικό μου,
και μερικών άλλων που ξέρω, μυαλό- και
αδικοχαμένους Unknown Passage.
Τύμπανα του
σπηλαιανθρώπου, μονομανές παίξιμο στις κιθάρες και το μπάσο, εκτροχιασμένα
πωρωμένα και ναΐφ φωνητικά, απολαυστικά, βάλσαμο για τη βασανισμένη γκαραζοψυχή
μας ουρλιαχτά, ο παράδεισος επί της γης για τους φονταμενταλιστές πιστούς της
Εκκλησίας του Γκαράζ.
Garage, Garage, Garage, το γράφω ξανά και ξανά να το ευχαριστηθώ αφού τελευταία η επαφή μου με τα νέα
ανάλογα σχήματα, με είχε κάνει να χασμουριέμαι στο άκουσμα αυτής της λέξης.
Πωρώθηκα τώρα...κάτι
τέτοιες μπάντες με κάνουν ακόμη να υπερασπίζομαι με νύχια και με δόντια μπρος
στον ιεροεξεταστή εαυτό μου, το ότι πέρασα πολλά από τα χρόνια μου ακούγοντας
πέρα από τα πουλιά, τις κόρνες των αυτοκινήτων και τις φωνές των ανθρώπων,
αποκλειστικά αυτό το ταλαιπωρημένο μουσικό είδος που ονομάζεται Garage
Punk.
Ας αφήσω όμως πίσω για την ώρα τη γεροντική μίρλα…
Από τα μοναδικά
άγρια και όμορφα βάθη της δυτικομακεδονικής γης, το Αμύνταιο και τις πόλεις και
τα χωριά της ευρύτερης περιοχής, εκεί που κάποια βράδια οι ασθενείς της Garage
Disease ιδρώνουν πάνω και κάτω από
σκηνές μπαρ με ονόματα όπως “Στου Θωμά», «Ψύλλος», «Μανδρακούκος», οι Bevels…σύντομα με τον πρώτο τους δίσκο στα ράφια από το Magnetic
Fidelity Studio.
