Στη Μαγγελανία

Η νύχτα άρχιζε να πέφτει προς τα ανατολικά αλλά η αντίθετη πλευρά του ορίζοντα εξακολουθούσε να φωτίζεται ακόμη από τις τελευταίες ηλιαχτίδες που αναδύονταν στη γραμμή του ουρανού και της θάλασσας. Μεγάλα σύννεφα αναμαλλιασμένα από τον αέρα, κουρέλια καταχνιάς που παρασύρονταν από τη φουρτούνα περνούσαν με ταχύτητα τυφώνα.

Μπροστά στα μάτια του, δεν υπήρχε τίποτε άλλο από την απέραντη έκταση της θάλασσας, απ’ όπου δεν αναδυόταν κανένας σκόπελος...

...όμως, τι είχε έρθει να κάνει εκεί αυτός ο άνθρωπος με το τόσο βαθιά ταραγμένο πνεύμα; Τον βασάνιζε άραγε εδώ και κάμποσο καιρό η ιδέα να θέσει τέρμα στη ζωή του;… Όσο δεν θα ‘χανε κάτω από τα πόδια του τη γη εκείνη που απεχθανόταν, σκεφτόταν άραγε να προχωρήσει ακάθεκτος αλλά με την θέληση να ψάξει τον θάνατο στα κύματα που έσπαγαν στο ακραίο σημείο της;

Δεν είχε παρά να ριχτεί από το ακρωτήριο πάνω. Στα βαθιά εκείνα νερά, ούτε καν θα προσέκρουε σε κάποιον υποβρύχιο βράχο και το σώμα του θα γινόταν βορά των δύο ωκεανών.

Ναι! Αυτό είχε αποφασίσει, τώρα που είχε στερηθεί το τελευταίο του καταφύγιο πάνω στη μαγγελανική γη.

«Ούτε Θεός ούτε αφέντης!», αναφώνησε την ύστατη εκείνη ώρα.

text: Ιούλιος Βερν – Στη Μαγγελανία (1909), μετάφραση Χρήστος Γεμελιάρης, εκδόσεις Στάσει Εκπίπτοντες 2017.
music: OISEAUX-TEMPÊTE – Feu Aux Frontières, AL-'AN ! الآن (And your night is your shadow — a fairy-tale piece of land to make our dreams) LP, Subrosa 2017.