- Γιατρέ μου πως το βλέπετε;
- Τι να δω, εσείς μάτια ή έστω, μύτη δεν έχετε;
το πράμα σάπισε, είναι φως φανάρι,
απ’ όπου και να το πιάσεις βρωμάει ψοφίμι.
- Καμιά ελπίδα λοιπόν;
- Η επιστήμη σηκώνει ψηλά
τα χέρια
δεν σώνεται με τίποτα, και θα σας συμβούλευα
να μη ματαιοπονείτε με προσευχές.
Τέλος, μην ξεχνάτε σας παρακαλώ…
Δεν είμαι τρελός! Είμαι ο γιατρός!
Έχουμε όλοι προσβληθεί
κι η αρρώστια μας είναι ανίατη
ρημάζει πόλεις και χωριά
μάταια τα φάρμακα κι οι γιατροί
(διώξε τους μάνα μου, τσάμπα σου τρων’ λεφτά
διώξε τους και δώσ’ μου τον ήλιο μάνα, τον ήλιο, τον ήλιο)
κι η θέληση Του (προς το παρόν) ανεξιχνίαστη.
Έχουμε όλοι προσβληθεί σου λέω
ο απαξάπας
και σταμάτα να γελάς.
Άκου τις στριγκλιές της
μουσικής που ξεψυχά
κοίτα τα κομμάτια του διαλυμένου κόσμου
που ξεβράζονται στα ρηχά.
Νιώσε… τον ρόγχο ενός ζώου άγριου
που πεθαίνει όπως ο χρόνος, μοναχικά.
Εκείνη η βασανιστική αγωνία της αναμονής
που πριν το κακό πλανιέται στον άνεμο
τέλειωσε πια!
Απέμεινε μόνο
μια μεγάλη και κοινή συμφορά
που μας δένει ως τον θάνατο.
text: Χρήστος Πελτέκης – Συγκομιδή από την εποχή της ξηρασίας, εκδόσεις
orphan drugs, 2017.
music: The Eye Of Time – God Is Your Loneliness, Myth I: A Last
Dance For The Things We Love CD,
Denovali Records 2016.
