Spencer P. Jones R.I.P

Spencer Patrick Jones (1956 – 21 August 2018) 

R.I.P.

forgetting

Λησμονώντας. Ναι, θα τα ξεχάσω όλα.

Το ένα μετά το άλλο. Τους δρόμους που διάβηκα.

Κι αυτούς που ποτέ δεν βάδισα. Οτιδήποτε κι αν έγινε.

Κι ό,τι ποτέ δεν συνέβη.

Δεν πρόκειται να κουβαλήσω άλλο

ούτε να σέρνω πίσω μου πια

το σιωπηλό παρελθόν ή εκείνο το «εγώ»

που ήταν πολύ πιο μεγάλο κι όμορφο

από ότι θα μπορούσα ποτέ, πραγματικά να είμαι.

Θα τινάξω από πάνω μου το βάρος του φορτίου

όλα όσα θολώνουν το μυαλό και το βλέμμα μου

κι αφήστε τη καρδιά μου

τον ήλιο ν’ αντικρίσει καθώς πεθαίνει.

Αφήστε ένα νιογέννητο πρωινό φως

ν’ ανοίξει τα σφαλιστά μου μάτια.

Θάνατε, εσύ είσαι; Καλημέρα.

Ή μήπως θα έπρεπε να πω: Καλό σκοτάδι;

text: Vahan Tekeyan - Forgetting (1940), απόδοση saunterer.
music: The Green Mist – Strange Noises, Next Stop Antarctica LP, Bang! Records 2007.

τίποτ’ άλλο δεν υπάρχει

Μερικές φορές, τα μεσάνυχτα, μέσα στη μεγάλη σιωπή που βασίλευε στην έρημη πόλη, την ώρα που πλάγιαζε να κοιμηθεί λίγο, ο γιατρός γυρνούσε το κουμπί του ραδιοφώνου.
 

Και τότε, από τα πέρατα του κόσμου, φωνές άγνωστες κι αδερφικές διέσχιζαν χιλιάδες χιλιόμετρα για να δηλώσουν αδέξια τη συμπαράστασή τους, και τη δήλωναν, αποδεικνύοντας ταυτόχρονα την τρομαχτική αδυναμία κάθε ανθρώπου να συμμεριστεί ειλικρινά έναν πόνο που δεν έχει γνωρίσει: «Οράν! Οράν!».

Του κάκου έσκιζε τις θάλασσες αυτή η έκκληση, του κάκου ο Ριέ καθόταν άγρυπνος, σε λίγο η ευφράδεια επικρατούσε, αναδεικνύοντας τη θεμελιώδη απόσταση που χώριζε τον Γκραν από τον ομιλητή: «Οράν! ναι, Οράν! Αλλά όχι» σκεφτόταν ο γιατρός, «ή αγαπάς ή πεθαίνεις μαζί, τίποτ’ άλλο δεν υπάρχει. Είναι πολύ μακρυά όλοι τους».  

text: Albert Camus – Η Πανούκλα, μετάφραση Αγγελική Τατάνη, εκδόσεις Γράμματα, 1990.

music: Oiseaux-Tempête - Ütopiya / On Living (feat. G.W.Sok), Tarab 2xLP, Sub Rosa Records 2018.