Self Release
2012
Αυτό το σινγκλάκι έπεσε στα…ψηφιακά μου χέρια, μέσα στο κατακαλόκαιρο και
μπορώ να πω ότι όποτε το άκουγα εκείνες τις απαίσιες μέρες, και το έκανα συχνά,
κατάφερνε να με δροσίσει περισσότερο και από παγωμένη μπύρα.
Είχαμε πει κάτι ψιλά για τους Process αρκετό καιρό πριν, οπότε εδώ ας αρκεστούμε στα βασικά. Αυστραλοί με τον ντραμερ των Sailors & Swine και Machine στη σύνθεσή τους (γενικά μπάντες με υπόγειες διαδρομές μεταξύ τους οι τρεις τους), και ειδικά τώρα που έμειναν τρεις από πέντε που ήταν, κοιτούν και ακούν όλο και περισσότερο προς Αγγλία μεριά, και ως εκ τούτου δεν είναι από αυτούς τους συμπατριώτες τους που θα έκαναν τα πάντα σε υπερθετικό βαθμό για να γίνει εδώ μέσα του γκαράζ το κάγκελο, αλλά αντιθέτως δείχνουν και μάλλον είναι σεμνοί, πολύ μελαγχολικοί, με μια έμφυτη τάση προς το μαύρο (το χρώμα ρεμάλια!), τα σκοτάδια, τις βροχές και τις ομίχλες, ευαίσθητα παιδιά στο δικό τους mood όπως (καμιά φορά) είμαστε και ‘μεις…διάολε…
Αυτήν εδώ αν δεν κάνω λάθος θα πρέπει να είναι η δεύτερη επίσημη και με την βούλα κυκλοφορία τους μετά το επίσης single The City του 2008 –τεμπέληδες, μετράνε ήδη οκτώ συναπτά έτη σαν μπαντα- και είναι προάγγελος του πρώτου τους μεγάλου δίσκου…
Α! Πίσω από την κονσόλα έχουν τον Lindsay Gravina και τον Rob Long, ενώ το εξώφυλλο και γενικά απ’ ότι έχω δει, ο γραφίστας τους παίρνει εύσημα…αυτά.
bandcamp
2012
Είχαμε πει κάτι ψιλά για τους Process αρκετό καιρό πριν, οπότε εδώ ας αρκεστούμε στα βασικά. Αυστραλοί με τον ντραμερ των Sailors & Swine και Machine στη σύνθεσή τους (γενικά μπάντες με υπόγειες διαδρομές μεταξύ τους οι τρεις τους), και ειδικά τώρα που έμειναν τρεις από πέντε που ήταν, κοιτούν και ακούν όλο και περισσότερο προς Αγγλία μεριά, και ως εκ τούτου δεν είναι από αυτούς τους συμπατριώτες τους που θα έκαναν τα πάντα σε υπερθετικό βαθμό για να γίνει εδώ μέσα του γκαράζ το κάγκελο, αλλά αντιθέτως δείχνουν και μάλλον είναι σεμνοί, πολύ μελαγχολικοί, με μια έμφυτη τάση προς το μαύρο (το χρώμα ρεμάλια!), τα σκοτάδια, τις βροχές και τις ομίχλες, ευαίσθητα παιδιά στο δικό τους mood όπως (καμιά φορά) είμαστε και ‘μεις…διάολε…
Αυτήν εδώ αν δεν κάνω λάθος θα πρέπει να είναι η δεύτερη επίσημη και με την βούλα κυκλοφορία τους μετά το επίσης single The City του 2008 –τεμπέληδες, μετράνε ήδη οκτώ συναπτά έτη σαν μπαντα- και είναι προάγγελος του πρώτου τους μεγάλου δίσκου…
Α! Πίσω από την κονσόλα έχουν τον Lindsay Gravina και τον Rob Long, ενώ το εξώφυλλο και γενικά απ’ ότι έχω δει, ο γραφίστας τους παίρνει εύσημα…αυτά.
bandcamp
