Το φορτίο

Είναι κουράδα μέσα σε δυσκοίλιο έντερο, χοντρή και

μακριά σαν βόας, σιχαμερή σαν κροταλίας…

Κακό σπυρί που όλο μεγαλώνει, γεννάει, τρώει και

χαλάει τα πάντα, σαν ποντικός στο κελάρι.

Ψείρα κουκουναράτη, τίγκα στο αίμα, έχει φάει τον

αγλέουρα, αφήνει το μαλλί γιομάτο από λίγδα και

κόνιδα.

Βραχνάς στο λαιμό, χτικιό στο στήθος. ασήκωτο απ’ την

μπάζα, το πάει σιγά σιγά, προσεκτικά σαν σακούλα με

αυγά, το φυλά σαν κόρη οφθαλμού, ευθύνη μεγάλη όσο

και η ιστορία του.

Το φέρει βαρέως στην πλάτη του σαν παγωμένο πτώμα,

είναι ο σταυρός του, η ειμαρμένη, καθήκον ιερό, ευλογία

και κατάρα μαζί, πρέπει να το κάνει αυτός και μόνο, για

όλη την οικουμένη.

Σαν βαλίτσα με χρυσάφι, λεφτά ή ναρκωτικά, δεν το

αφήνει κάτω ποτέ, μήτε έτσι λιγάκι να ξεκουραστεί, κι ας

έχει έπειτα από τόσο κόπο το απόλυτο, το αναφαίρετο

δικαίωμα… μ’ αυτός ούτε τον ιδρώτα, ποιόν ιδρώτα; τον

κώλο του καλά καλά δε στέκεται να σκουπίσει, κι ούτε

καταδέχεται κάποιον να τον βοηθήσει.

Όχι! Αυτό ποτέ! Μην το τολμήσεις! Στο ξαναλέω όχι!

Το κουβαλά με πάθος, δεν κάνει ποτέ του λάθος,

κήπος στο βάθος! συνάμα οργανώνει τα πάντα,

ελέγχει την παραγωγή και την αναπαραγωγή,

βομβαρδίζει τους πάντες, λαμβάνει δρακόντεια μέτρα

ασφαλείας, καταστέλλει την όποια ανταρσία, εξαπολύει

ανθρωποκυνηγητό! ντουφεκίζει τους στασιαστές, εκδίδει

νέες διαταγές, εκπολιτίζει την άγρια κοινωνία, επιβάλει 
την ανώτατη εξουσία, εξάγει τη Δημοκρατία…
μακάριος οδεύει προς την αθανασία…

Σας λέω είν’ ένας μύθος μ’ απύθμενο ήθος! είναι μεγάλο

όσο κανένα άλλο, είναι βαρύ σαν όλη τη γη! τι έχει μέσα

είν’ ένα θέμα, ό,τι και να σου πω θα είναι ψέμα.

Είναι το φορτίο του λευκού κύριε!

και μην κάνεις πως δεν καταλαβαίνεις,

για σένα όλα τα τραβά, για σένα αγκομαχά, όποιου

χρώματος αχάριστε αράπη μου, άκου τα λοιπόν για να

μαθαίνεις.

text: Χρήστος Πελτέκης – Συγκομιδή από την εποχή της ξηρασίας, εκδόσεις orphan drugs 2017.
music: Thin Lizzy – Holy War, Life-Live LP, Vertigo Records 1983.