Οι ίδιοι αυτόgenreάρονται
σαν French Gregorian Shoegaze,
τα κομμάτια των δύο δίσκων τους Path Of Confusion (EP)
του 2010, και του -μόλις τον περασμένο Σεπτέμβριο κυκλοφορημένου- Nemure, μπορεί συνήθως να χρωστούν περισσότερα στους Jesus και
τους My Bloody Valentine απ’ ότι σε οποιονδήποτε άλλον, όμως…(βαθιά ανάσα), στο
ενδιάμεσο (2012) υπάρχει ένα Split EP με τους Dead Horse One,
όπου αμφότεροι συμμετέχουν με δύο κομμάτια. Αφήνω στην ανησυχία τους συνεταίρους στο έγκλημα, προσπερνάω και το ωραίο Empty Ballroom που
ανοίγει την πλευρά των Dead Mantra,
και πάω χωρίς άλλη χρονοτριβή στο δεύτερο κομμάτι τους που έχει τίτλο They Call It Pain, ξεκινάει σαν τους παλιούς
καλούς New Christs συνεχίζει σαν τους Honeydive, και κορυφώνεται στα ρεφρέν με μια φωνή που φέρνει στο
νου τους Sunsteps, για
να τελειώσει μέσα σε μετα-rock κιθαριστικούς στροβιλισμούς…
Αυτά τα λίγα…θέλετε κι άλλα?