«Είναι η κληρονομία του ανθρώπινου γένους» είπε ο δικαστής.
Ύψωσε το μπουκάλι του και το ταρακούνησε. Με το βλέμμα καρφωμένο στο μπουκάλι
συνέχισε. «Και είναι τρομερό το παρελθόν της. Αλλά έχω εδώ τον παγκόσμιο διαλύτη.
Γιατί το κρασί είναι το χρώμα του αίματος και η υφή των δακρίων, και μπορείς να
το πιείς και να ζεστάνεις τη κοιλιά σου και να το κατουρήσεις για ν’ απαλλαγείς
απ’ αυτό. Και να ξεχάσεις όλο αυτό το καταραμένο χάος που είναι τόσο πολύ σε κάθε
άνθρωπο να το αντιμετωπίσει κατάφατσα».
«Αυτό δεν είναι κρασί» είπε ο Jameson. «Αυτό είναι ράι
ουίσκι».
Ο δικαστής τον κοίταξε με θολωμένα μάτια. «Θα κοιμηθώ σ’ ένα
βαρέλι με ράι ουίσκι» συνέχισε. «Ξύπνα με και τράβα με έξω όταν όλοι θα
είναι νεκροί». Η φωνή του έτρεμε, έσφιξε το μπουκάλι στο χέρι του. « Τι είναι
οι βοηθοί για μένα;» είπε βραχνά. «Βοηθοί ή σερίφηδες. Είναι ένα τίποτα, και δε
θα υποκριθώ συναισθηματισμούς όταν μπορώ
να πίνω για τη πάρτη μου πάνω απ’ όλα. Ξύπνα με όταν θα έχει ξεπαστρέψει ο ένας
τον άλλον.
Μεταλλωρύχοι και επιστάτες, φρουροί και ρυθμιστές, βοηθοί και
σερίφηδες. Είναι τόσο νεκροί όσο τα φύλλα που πέφτουν και δεν είναι τίποτα για
μένα. Τίποτα!» φώναξε.
Χτύπησε τη μπουκάλα στο τραπέζι, την ύψωσε και τη χτύπησε
ξανά, με το πρόσωπό του συσπασμένο από έναν μεθυσμένο τρόμο.
«Τίποτα!» ούρλιαξε. «Τίποτα! Τίποτα!»
text: Από το
Warlock του
Oakley Hall (1958), ελεύθερη σαν πουλί απόδοση στα ελληνικά: saunterer, εκδόσεις NYRB Classics 2005.
music: The
Bo-Weevils – Cheap Wine (Green on Red cover), Middle of Nowhere 7” single, Rubber
Records 1991.
