Η πλάτη μου καμπούριασε
Μπρος το ΠιΣί όλη μέρα
Κάλιο να τράβαγα κουπί
Παν’ σε ρωμαϊκή γαλλέρα
Τα μάτια μου βαθούλωσαν
Το κορμί, σαν το κεράκι λιώνει
Και σαν ανοίγω το word
Κρύος ιδρώτας με παγώνει
Οι φίλοι με παράτησαν
Είμαι λέν σαν πρεζάκι έξω από σχολείο
Τι γύρευα ‘γω ο καψερός
Να βγάλω δεύτερο βιβλίο
Αϊντε μια υπομονή παιδιά
Το γαμημένο τώρα δα τελειώνει
Κι όταν θα έβγει μια βραδιά
Θα σνιφάρουμε μέχρι και τον ραφιών τη σκόνη
Χαμένο κρητικορεμπέτικο του Μέγα δασκάλου Ιωσήφ Σοντεράκη.
