Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2015

μην είν' ο λυκοκτόνος...saunterοκτόνος?





Η πλάτη μου καμπούριασε

Μπρος το ΠιΣί όλη μέρα

Κάλιο να τράβαγα κουπί

Παν’ σε ρωμαϊκή γαλλέρα



Τα μάτια μου βαθούλωσαν

Το κορμί, σαν το κεράκι λιώνει

Και σαν ανοίγω το word

Κρύος ιδρώτας με παγώνει



Οι φίλοι με παράτησαν

Είμαι λέν σαν πρεζάκι έξω από σχολείο

Τι γύρευα ‘γω ο καψερός

Να βγάλω δεύτερο βιβλίο



Αϊντε μια υπομονή παιδιά

Το γαμημένο τώρα δα τελειώνει

Κι όταν θα έβγει μια βραδιά

Θα σνιφάρουμε μέχρι και τον ραφιών τη σκόνη





Χαμένο κρητικορεμπέτικο του Μέγα δασκάλου Ιωσήφ Σοντεράκη.