Είναι να απορείς που ένα τέτοιο κομμάτι έχει γνωρίσει μόνο
μια διασκευή (η μήπως μου διαφεύγει κάτι?) όλα αυτά τα χρόνια από το 1969 που
πρωτοκυκλοφόρησε στο άλμπουμ In the Begging των Καναδών British North American Act.
Ήθελα να ήξερα τι σόι garage και ψυχεδέλεια ακούνε οι μπάντες που δηλώνουν τέτοιες
επιρροές.
Οι No Man’s Land –της
πρώτης εποχής- πάντως το άκουσαν (μετά από πρόταση του Κοντογούρη λέει ο μύθος)
και το διασκεύασαν, στην συλλογή Cicadas, έτσι που να μην ξέρεις πιο να διαλέξεις…το πρωτότυπο η
την διασκευή?
Μουσική σαν το ανοιξιάτικο αγέρι, που ζωντανεύει ακόμη και στους
γέρους την ελπίδα.
