Πατάω το rewind και ξεκινάω να φτιάξω κι εγώ την λίστα των δίσκων που μου
άρεσαν περισσότερο αυτόν τον χρόνο. Νομίζω ότι τα θυμάμαι και δίχως να τα
γράψω, μα επειδή πλέον η λίστα μου είναι απαραίτητη ακόμη και όταν ξεκινάω για
το περίπτερο να πάρω τσιγάρα (για το σουπερμαρκετ δεν το συζητώ I'm all lost in the supermarket I can no longer shop happily…) λέω να μη το
διακινδυνεύσω. Προς το παρών βολεύομαι με τις λίστες, αν συνεχίσω να το χάνω με τον ίδιο ρυθμό όσο
μεγαλώνω θα περάσω στο Plan B,
που σημαίνει τατουάζ, mementoκατάσταση.
Κι αν ούτε κι έτσι την παλέψω και παραγίνει το κακό, ε τότε δεν μένει πια παρά
μόνο το…Plan 9 (from outer space)!
Εικοσιδυάδα κλασικά όπως κάθε χρόνο, μόνο που φέτος έχουμε αρκετούς μικρούς (στο μάτι) στην σύνθεση. 3 EP και ένα επτάιντσο. Συν έναν διπλό δίσκο εκτός συναγωνισμού, και γιατί είναι επανέκδοση (με πολλά όμως ακυκλοφόρητα) του προ δεκαετίας EP, αλλά και γιατί τέτοια άλμπουμ δεν χωράν πουθενά. Μιλάμε φυσικά για τους Gutterville Splendour Six. Για όλους λίγο η πολύ έχω γράψει κάτι σ’ αυτό το blog, κι αν όχι έχουν φροντίσει άλλοι, (τους Bloodloss και τους Five Dollar Priest τους χρωστάω πάντως ένα κείμενο) οπότε πάμε στους ατάκτως ειρημένους, και ως επί το πλείστον απ’ ότι βλέπω και πάλι made down under τίτλους, που νομίζω άκουσα περισσότερο αυτή την χρονιά.
The Gutterville Splendour Six – ST
Witch Hats – Pleasure Syndrome
Noah Taylor & The Sloppy Boys - Live Free Or Die!!!
Out on a Limb – Drowned
HTRK - Work (Work, Work)
Slug Guts – Howlin’Gang
House of Light – Come into my Night
Machine - ST EP
Le Corbeau - Moth on the Headlight
Dim Locator - Immortalised EP
Kim Salmon and the guys from Mudhoney - Until…
Buried Horses – Tempest
Five Dollar Priest – Jazz Salt
The Dark Rags – ST
Bloodloss – Lost Μy Head For Drink
Dead South – Dark Joy
Holy Soul – Superkangs
Mother and Son – ST
Parading – ST EP
T-Model Ford & Gravelroad - Taledragger
The Blackwater Fever – In Stereo
The Underground Υouth – Delirium
Kill Devil Hills – A Week in Pictures 7”
Πέρα από την μουσική, για την χρονιά που αφήνουμε κακήν κακώς πίσω τι να πω…Κακός και ανάποδος καιρός που δεν λέει και ν’ αλλάξει…και δυστυχώς για μας τους τεμπέληδες δεν πρόκειται ν’ αλλάξει μόνος του…Για αυτό κυρίες μου σηκώστε τα φουστάνια σας, κι εσείς κύριοι τα μπατζάκια σας. Αν δεν το ‘χετε καταλάβει περνάμε απ’ την κόλαση…
Με μια μνεία στο Ghost to a Ghost το τραγούδι του Hank από τον
ομώνυμο δίσκο, άλλη μία για την επανακυκλοφορία (σε βινύλιο) του Teenage Snuff Film, έναν χαιρετισμό στον
ήλιο τον ανίκητο μέρες ηλιοστασίου που είναι (here is pagan place), και ένα από τα αγαπημένα μου
τραγούδια για φέτος, της μπαντάρας που λέγεται Witch Hats σας αφήνω…θα ήθελα να πω κι άλλα μα:
I've got a lot to say,
But I won't speak with my mouthful.
I'd like to spit it out,
But I keep my own counsel.
But I won't speak with my mouthful.
I'd like to spit it out,
But I keep my own counsel.
Tα λέμε σε μερικές μέρες. Μη σας πάρει πολύ από κάτω η «γιορτινή ατμόσφαιρα» ε…
