new day rising

Το μυαλό μου στιγμές δεν παίρνει μπρος με τίποτα και στιγμές τρέχει με χίλια κάνοντας εκατοντάδες –συνήθως άσχετους- συνειρμούς. Με αυτό στο δικό σας το μυαλό, δείξτε κατανόηση στο πώς κατάφερα να μπλέξω τα παρακάτω. 

Αν ο Bob Mould είχε γεννηθεί στην Κρήτη και κατόπιν για λόγους βιοποριστικούς ανέβαινε στην Αθήνα, ένα βράδυ του 1982 κάπου στην Καλλιθέα ίσως έγραφε αυτός αντί του Αντώνη Φραγκιαδάκη την Θλιμμένη Χαραυγή που θα κυκλοφορούσε 3 χρόνια αργότερα το 1985 (Η και το ανάποδο). Αντ’ αυτού γεννήθηκε στο Malone της Νέας Υόρκης και τον Γενάρη της ίδιας χρονιάς το 1985 κυκλοφόρησε μαζί με τους υπόλοιπους δύο Husker Du τον τρίτο δίσκο της μπάντας με τίτλο New Day Rising.

Από κει μέσα, έτσι για το καλό του χρόνου ας ακούσουμε το ομώνυμο τραγούδι, ένα ηλεκτρισμένο mantra, που μάλλον γράφτηκε σε μια παρόμοια, ίσως όχι τόσο λυρικά θλιμμένη μα σίγουρα απεγνωσμένη χαραυγή. Όπως και η χρονιά που πέρασε, και αυτή που θα έρθει.

Καλή χρονιά σε όλους σας, να είσαστε όλοι καλά, όχι άλλο σώσιμο, πάμε γερά με τσαμπουκά, χάσουμε κερδίσουμε εμείς θα τους γαμήσουμε, ΠΑΟΚ εκδρομές...και τα λοιπά, έτσι μάθαμε από παιδιά και τα λοιπά και τα λοιπά…
Καλή δύναμη και καλή τύχη...θα μας χρειαστούν και τα δύο.

Υ.Γ. Το πολυπληθές team του orphan drugs είχε κατά νου να κληρώσει μια πάπια όπως παλιά στα καφενεία τα καλά, προς τέρψη του αναγνωστικού κοινού, αλλά η λεγάμενη ψυλλιάστηκε το δυσοίωνο μέλλον της, και πέταξε για τόπους πιο φιλόξενους. Είμαστε στη διαδικασία αναζήτησης καινούργιου δώρου, οπότε stay tuned.