Από τα πιο αγαπημένα τραγούδια, δικά μου και είμαι σίγουρος
πολλών άλλων που θα τύχει να διαβάσουν εδώ μέσα.
Γραμμένο και αυτό σε παραγωγή του Rob Younger κατά
τις ηχογραφήσεις του δεύτερου δίσκου τους, του Lost, κυκλοφόρησε σαν single (με b-side το In Love Prison) στη Blue Mosque Records ένα χρόνο μετά, το
1989, αλλά ο πολύς ο κόσμος το έμαθε από την ιστορική συλλογή της Citadel: Positively Elizabeth Street της
ίδιας χρονιάς.
Όσο και να ψάχνεις ωραία λόγια για να γράψεις για μερικά
κομμάτια, όχι μόνο δεν βρίσκεις γιατί όλα σου φαίνονται κοινά και αστεία, αλλά
στο τέλος κατανοείς το μάταιο της αναζήτησης (μπορεί και το μάταιο γενικά) και
απλά βουλιάζεις περισσότερο στην καρέκλα για να το ξανακούσεις.
Δύο πραματάκια μόνο: Αν τύχαινε να έχουν γράψει το Everybody Moves οι
Pearl Jam ίσως
όταν το έπαιζαν στις συναυλίες τους να άναβαν περισσότεροι αναπτήρες και απ’ το
Black…πάντως τέτοιας
κλάσης τραγούδι είναι.
Και…το ότι οι Died Pretty ήταν ένα από τα μεγαλύτερα
συγκροτήματα της Αυστραλίας είναι γνωστό αλλά και πάλι στενό μου φαίνεται…μήπως
να βάλουμε της ιστορίας?
