Βασικά δεν είχα σκοπό να σας ταλαιπωρήσω
απόψε, αλλά φταίει η έστω άρρωστη βροχή που πέφτει έξω αυτή την στιγμή στην
μεταμεσονύκτια πόλη που ανοίγει το στόμα της αυτό το πικρό χάπι να καταπιεί, φταίνε
οι μπύρες που ήπια, τα τσιγάρα που κάπνισα, φταίει ο Stam απ’ το Here Today Gone Tomorrow και μια κουβέντα για τους Drive που ανοίξαμε, και θα μας πάρει σίγουρα ώρες αν όχι μέρες να
κλείσουμε, από κοντά αυτή τη φορά (ranx τον
νου σου!) και σιγά μη την κλείσουμε, και πιο πολύ απ’ όλα φταίει το ρεφρέν του Russian Roulette των Lords
of the New Church όπως το τραγουδάνε οι Last Drive τώρα
τελευταία στις συναυλίες τους, απ’ το live στο
fuzz νομίζω που είχε κολλήσει το μυαλό μου και
δεν μπορούσα να θυμηθώ με τίποτα ότι είναι LOTNC, I feel up I feel groovy la la la la la la la, φταίει και ο Stiv Bators που ήταν καλό παιδί, φταίνε όλα αυτά λοιπόν που με έκαναν να
βγω απ’ την καλοκαιρινή μου κατάθλιψη για λίγο, και να ‘μαι ξανά εδώ…άλλωστε με
τέτοια τραγούδια και τους ανθρώπους που συνάντησα στην πορεία χάρη σ’ αυτά όχι
μόνο επιβίωσα της κατάθλιψης τόσα χρόνια, αλλά θα το πω κι ας είναι
μελοδραματικό, επιβίωσα γενικά…
Και ρε stam εγώ να δεις τι δεύτερες σκέψεις είχα κατά καιρούς για την πρώτη
και τη δεύτερη και την δεν ξέρω γω πια περίοδο τους, και το metal που λέγανε τότε για το Blood Nirvana παραβλέποντας την εποχή που μας πήγε όλους στα πιο σκληρά...γενικά, και όλα αυτά που σαν σέκτα ασχολούμαστε,
αλλά ειδικά μετά το reunion στα live που τους βλέπω πόσο αληθινοί είναι και πόσο το γουστάρουν, σαν
μικρά παιδιά που το μόνο που περιμένουν είναι να βγουν στη σκηνή και να παίξουν
και όλα τα άλλα είναι χρονοτριβή, και δεν είναι η νοσταλγία που μεταμορφώνεται
σε επικερδή επιχείρηση, έτσι κι αλλιώς εγώ το ‘χω πάρει απόφαση απ’ την αρχή ότι
τους αγαπάω, και ένα απ’ τα χέρια που μ’ έσπρωξαν στην μεγάλη βουτιά στη θάλασσα
του rock and roll που ακόμη τσαλαβουτάω ήταν το δικό τους, και τους χρωστάω, και το Child of the Sky απ΄ το καινούργιο είναι κομματάρα, και Drive είναι και το Devil
May Care, Drive είναι
και το Killhead Therapy, Drive είναι
και το Broken Dreams, και μεις στον δρόμο πόσες μουσικές
ακούσαμε και πόσο διαφορετικά κολλήματα είχαμε κατά καιρούς από surf μέχρι ψυχεδέλεια μέχρι stoner μέχρι πίσω στο blues...έτσι
πιστεύω γίνεται και με τους μουσικούς που ακούνε μουσική και προχωράνε, και
μένα μου την σπάει που όλοι τους γλύφουμε αλλά σκέψου πόσο άδειο, άχαρο θα ήταν
το ελληνικό rock
and roll -τουλάχιστον- αν δεν είχαν υπάρξει καθόλου αυτοί, και πολοί απ’ αυτούς που ψειρίζουν
τις περιόδους απ’ την αρχή δεν τους γουστάρανε αλλά πλέον ντρέπονται να το πουν,
και σκέψου που είναι οι Nomads
τώρα που είχανε ως κάποια φάση
και μια παράλληλη πορεία, και τι βλακεία βγάλανε για καινούργιο δίσκο, και τι
παπάρα είχανε βγάλει οι Birdman για δίσκο
επανένωσης, και…δεν λέω άλλα με έπιασε παραλήρημα, υποτίθεται θα τα πούμε από
κοντά, έχω το Russian Roulette να παίζει μια
απ’ τους Lords και μια απ’ τους Drive και τραγουδάω και το ρεφρεν και αυτά…
Για τον stam και τον ranx
και όλους τους πιστούς της drive tribe εκεί έξω, λοβ μπραδερς, γάμα τις περιόδους είναι μόνο rock and roll, Russian Roulette διασκευή
και πρωτότυπo…
Hey hey hey we're in the movie. I feel up
and I feel groovy. Let's go out and get some of that. Gimme gimme gimme some
Russian Roulette. La la la.... I said hey!
