Αυτό έλεγα να το ποστάρω πριν τις διακοπές αλλά κάπου στον
δρόμο το ξέχασα...αφού όμως το καλοκαίρι έξω ακόμη επιμένει (βαρέθηκα τον ήλιο
και την ζέστη λέμε, ακούει κανείς?) ας μιλήσουμε λίγο για τον…Mikelangelo…
Συνηθίζει να περνά τα βράδια παρακολουθώντας western, ακούγοντας
προσεκτικά τις ενορχηστρώσεις του Ιταλού, και κρατώντας σημειώσεις. Καμιά φορά
κλείνει τα μάτια και ονειρεύεται όρθιος τον Lanegan με την Isobel, ζηλεύει και φωνάζει την φίλη του
την Saint Clare για ένα μεσονύχτιο βαρύτονο…ντουέτο ρε, ονόματι Midnight Flower, μη πάει ο νους σας
αλλού.
Όταν πια φτάνει το
ξημέρωμα, φορά την βερμούδα του πιάνει σανίδα και κιθάρα και σερφάρει ακροβατώντας
ανάμεσα στους αυστραλιανούς καρχαρίες και την κόψη του κύματος, υπό τους ήχους
του No
Sign of a Pipeline.
Καλά τα περνάει…o Mikelangelo με τους Tin Star…
