Πριν από μια ακόμη λίστα με τα
καλύτερα της χρονιάς, να μια άλλη, που άρχισε να γεννιέται στο μυαλό μου μετά
την ανάρτηση του μικρού αποσπάσματος από το Κουρδιστό Πορτοκάλι, που την συνόδευε το I’m Eighteen…
13 τραγούδια για νεαρούς φίλους, νεανικές παρέες και αλητεία, κομμάτια από νύχτες, και νύχτες κομμάτια, που όταν ξημερώνει το γυρνάνε στην παράνοια, το δικό μας soundtrack, απ’ ότι τέλος πάντων, αξίζει να θυμάται κανείς, από εκείνα τα χρόνια που αναζητούσαμε την συνταγή της ανατροπής του κόσμου, όχι στα βιβλία, αλλά αλητεύοντας.
Δεν κάναμε και δεν υπήρξαμε ποτέ τίποτα σπουδαίο, μάλλον βάλαμε και τα δυνατά μας για να χειροτερέψουμε, για να φτάσουμε στο σήμερα, τόσα χρόνια μετά, χαμένοι για πάντα μεταξύ μας, σκορπισμένοι στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, ωθούμενοι όμως ακόμη από εκείνες τις εκρήξεις, εξακολουθώντας –με κάποιον τρόπο- να κάνουμε κύκλους μέσα στην νύχτα και v' αναλωνόμαστε απ’ τη φωτιά…στα πλάγια γράμματα είναι φυσικά ο Guy Debord, και στην μουσική επιμέλεια οι:
Deus Ex Machina – Even If We Loose (Motorpsycho LP, 1990)
Επειδή έχει χαραχτεί με κεραυνούς πάνω στην πλάκα ότι κάθε καλή συλλογή πρέπει απαραίτητα ν’ ανοίγει με ένα instrumental, έτσι κι εγώ δεν μπορώ να σκεφτώ καταλληλότερο για την περίσταση από τούτο εδώ το κομμάτι, που όταν παλιά είχαν ρωτήσει το συγκρότημα να πει δυο λόγια γι’αυτό, είχε πει περίπου τα εξής: «είναι αυτό που φωνάζει ο κόσμος στα γήπεδα…χάσουμε κερδίσουμε εμείς θα σας γαμήσουμε»…όπου το εμείς για μένα δεν πήγαινε σε τίποτε μεγάλες συλλογικότητες μα στους λίγους φίλους μιας παρέας, μιας άτυπης αδελφότητας, που τουλάχιστον για μια στιγμή μια λάμψη, τον δικό της κεραυνό στο σκοτάδι, έκανε πράξη αυτό ακριβώς που λένε τα πλάγια γράμματα λίγο πιο πάνω…παραφράζοντας ένα τραγούδι των Lonesome Southern Comfort Company: to brothers…wherever you are.
God - My Pal (ST single, 1987)
I don’t like no one, you’re my only friend you don’t even like me…
Ή αλλιώς για να μη τα ξαναγράφω και σας και με κουράζω…με αντιγράφω:
Παράξενη ζάλη, δωμάτια, πολυκατοικίες, άνθρωποι και πρόσωπα που χορεύουν, φώτα στην ομίχλη γυρίζουν σαν τρελά, όλα είναι τρελά, ΑΥΤΟΣ είναι ο ρυθμός και η άσφαλτος λιώνει, νότες που πετούν σαν τους ανθρώπους πουλιά, μυρωδιά άγριας νύχτας.
Radio Birdman - Murder City Nights (Radios Appear LP, 1977)
Ποιος άλλος θα μπορούσε να τραγουδήσει καλύτερα μια βόλτα ενός μάτσου Juvenile Delinquents στους νυχτερινούς δρόμους της πόλης, από τους σκληρούς του Σίδνει?
My brain is wired down to my hand
Gotta keep movin' 'cos you know I'm a man
Iggy and the Stooges - Search and Destroy (Raw Power LP, 1973)
Συνεχίζοντας από το προηγούμενο κομμάτι: και αν κάποιος θα μπορούσε να το κάνει δεν είναι άλλος από τον Iggy με τους Stooges…αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά εκεί έξω, στον δρόμο, με την καρδιά γεμάτη από ναπάλμ, που νιώθουν world’s forgotten boy…
The Last Drive– The Bad Roads (Blood Nirvana LP, 1990)
Το τραγούδι που θα ανοίγει, η θα κλείνει την ταινία που θα φτιαχτεί μια μέρα για τους δικούς μας, κακόφημους δρόμους. Και να μην φτιαχτεί όμως δε τρέχει τίποτα αφού εμείς την έχουμε ζήσει, και οι σκηνές της υπάρχουν για πάντα στο μυαλό μας...όσο απ' αυτό μας απέμεινε τέλος πάντων...
Ramones - Somebody Put Something In My Drink (Animal Boy LP, 1986)
Αλάνια μου, του Ναυαρίνου, και της κάθε πλατείας του κόσμου παρτάλια,…η μισή μου καρδιά πάντα μαζί σας βρίσκεται…ήσαστε τα καλύτερα και πιο ξηγημένα παιδιά…
Another night out in the streets...και όλα τα επακόλουθα.
The Hydes - Out Tonite (ST single, 1997)
Η νύχτα συνεχίζεται μεγάλη, απέραντη, πάντα επικίνδυνη και σκοτεινή, μα οι endsville slum kings διψούν για ακόμη περισσότερο κίνδυνο και βρίσκουν τον δρόμο τους, φωτίζοντας το σκοτάδι με την φωτιά που καίει τους ίδιους.
Johnny Thunders - I'd Rather Be With The Boys (Than Girls Like You) (Hurt Me LP, 1983)
Για να μαλακώσουμε λίγο...ένα τραγούδι για τα προβλήματα που ανακύπτουν όταν κάποιος από την συμμορία βρει γκόμενα…συνήθως είναι και ο περισσότερο είλωτας του αιδοίου απ’ όλους…γνωστές καταστάσεις, που πολλές φορές μπροστά στο δίλλημα, ο εμπλεκόμενος ειδικά αν είναι ο μόνος της παρέας που το αντιμετωπίζει, φτάνει να τραγουδάει πικρόχολα το ρεφρέν…το μάθαμε από τους Rolling Stones, αλλά το αγαπήσαμε από τον άτακτο Johnny.
Μωρά στη Φωτιά – Κάτω στη πόλη (ST LP, 1987)
Τραγούδι φτιαγμένο για να τραγουδιέται χορωδιακά, (πολύ) δυνατά και φάλτσα, από παρέες που…έχουν πιάσει το νόημα…κι ας μην υπάρχει…ή μάλλον ειδικά γι’ αυτό.
Στερεο Νοβα – Προάστια (ST LP,1990)
«Σάββατο νύχτα στο ρολόι στην πλατεία
παραμένεις μια ζωή στην αλητεία»
Σκληρή εποχή, ω εποχή, μου θυμίζεις…τον δρόμο, το πιο ωραίο κλαμπ στην πόλη, -έτσι κι αλλιώς που λεφτά να πάμε σε κανονικό- με τα αναπαυτικά του ξύλινα παγκάκια για την ώρα του τσιλ άουτ, και μερικά φτωχά τσογλάνια με αυτοσχέδια, από καταλόγους πίτσας χωνιά στο στόμα, να ραπάρουν (σ)τα προάστια.
Agent Orange – Cry For Help In A World Gone Mad (Living In Darkness LP,1981)
Μερικές σκέψεις για τους παλιούς φίλους από τον Mike Palm και τους Agent Orange, σε ένα ερμηνευμένο με το πάθος της αληθινής αντρικής φιλίας τραγούδι, όπου όλα, φίλοι, παρέες, νύχτες και αλητεία, γίνονται παρανάλωμα του πυρός, καίγονται σαν βαμπίρια όπως η μέρα η μακριά ξημερώνει. Συγκλονιστικό όπως και ολόκληρος ο δίσκος.
Grinderman - Go Tell The Women (ST LP, 2007)
Για το τέλος, δύο κομμάτια για λίγο μεγαλύτερα παιδία…ο Cave με την συμμορία δίνουν το πρόσταγμα για μια έσχατη, ηρωική αλλά καταδικασμένη και μάταιη έξοδο…
Go Tell The Women We Are Leaving!
Εν Πλω – Φίλοι (ST LP,1989)
Πώς να τελειώσει αυτή η κραυγή? Δεν ξέρω…μπορεί κάποιοι, όλοι, μαζί κι εγώ από εκείνη την παρέα να έχουμε γίνει μεγαλώνοντας τα μεγαλύτερα καθίκια, αλλά πάλι μετά τα είκοσι όπως λέει και ο Celine μούτρα είναι αυτά που έχει ο άνθρωπος? Και ποιος μπορεί να ξεφύγει απ’ αυτό? Κανείς, αλλά αυτό δεν μπορεί να αλλάξει τίποτε, στο ότι εκείνοι οι φίλοι βρίσκονται πια σε έναν άλλον, πολύ μακριά απ’ τον δικό μας χωροχρόνο, απόρθητο και άπιαστο, όπου η άκρη της νύχτας δεν φτάνει ποτέ, όπου εξακολουθούν να κάνουν κύκλους μέσα της, αλητεύοντας, και να τους καταβροχθίζει η φωτιά…
13 τραγούδια για νεαρούς φίλους, νεανικές παρέες και αλητεία, κομμάτια από νύχτες, και νύχτες κομμάτια, που όταν ξημερώνει το γυρνάνε στην παράνοια, το δικό μας soundtrack, απ’ ότι τέλος πάντων, αξίζει να θυμάται κανείς, από εκείνα τα χρόνια που αναζητούσαμε την συνταγή της ανατροπής του κόσμου, όχι στα βιβλία, αλλά αλητεύοντας.
Δεν κάναμε και δεν υπήρξαμε ποτέ τίποτα σπουδαίο, μάλλον βάλαμε και τα δυνατά μας για να χειροτερέψουμε, για να φτάσουμε στο σήμερα, τόσα χρόνια μετά, χαμένοι για πάντα μεταξύ μας, σκορπισμένοι στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα, ωθούμενοι όμως ακόμη από εκείνες τις εκρήξεις, εξακολουθώντας –με κάποιον τρόπο- να κάνουμε κύκλους μέσα στην νύχτα και v' αναλωνόμαστε απ’ τη φωτιά…στα πλάγια γράμματα είναι φυσικά ο Guy Debord, και στην μουσική επιμέλεια οι:
Deus Ex Machina – Even If We Loose (Motorpsycho LP, 1990)
Επειδή έχει χαραχτεί με κεραυνούς πάνω στην πλάκα ότι κάθε καλή συλλογή πρέπει απαραίτητα ν’ ανοίγει με ένα instrumental, έτσι κι εγώ δεν μπορώ να σκεφτώ καταλληλότερο για την περίσταση από τούτο εδώ το κομμάτι, που όταν παλιά είχαν ρωτήσει το συγκρότημα να πει δυο λόγια γι’αυτό, είχε πει περίπου τα εξής: «είναι αυτό που φωνάζει ο κόσμος στα γήπεδα…χάσουμε κερδίσουμε εμείς θα σας γαμήσουμε»…όπου το εμείς για μένα δεν πήγαινε σε τίποτε μεγάλες συλλογικότητες μα στους λίγους φίλους μιας παρέας, μιας άτυπης αδελφότητας, που τουλάχιστον για μια στιγμή μια λάμψη, τον δικό της κεραυνό στο σκοτάδι, έκανε πράξη αυτό ακριβώς που λένε τα πλάγια γράμματα λίγο πιο πάνω…παραφράζοντας ένα τραγούδι των Lonesome Southern Comfort Company: to brothers…wherever you are.
God - My Pal (ST single, 1987)
I don’t like no one, you’re my only friend you don’t even like me…
Ή αλλιώς για να μη τα ξαναγράφω και σας και με κουράζω…με αντιγράφω:
Παράξενη ζάλη, δωμάτια, πολυκατοικίες, άνθρωποι και πρόσωπα που χορεύουν, φώτα στην ομίχλη γυρίζουν σαν τρελά, όλα είναι τρελά, ΑΥΤΟΣ είναι ο ρυθμός και η άσφαλτος λιώνει, νότες που πετούν σαν τους ανθρώπους πουλιά, μυρωδιά άγριας νύχτας.
Radio Birdman - Murder City Nights (Radios Appear LP, 1977)
Ποιος άλλος θα μπορούσε να τραγουδήσει καλύτερα μια βόλτα ενός μάτσου Juvenile Delinquents στους νυχτερινούς δρόμους της πόλης, από τους σκληρούς του Σίδνει?
My brain is wired down to my hand
Gotta keep movin' 'cos you know I'm a man
Iggy and the Stooges - Search and Destroy (Raw Power LP, 1973)
Συνεχίζοντας από το προηγούμενο κομμάτι: και αν κάποιος θα μπορούσε να το κάνει δεν είναι άλλος από τον Iggy με τους Stooges…αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά εκεί έξω, στον δρόμο, με την καρδιά γεμάτη από ναπάλμ, που νιώθουν world’s forgotten boy…
The Last Drive– The Bad Roads (Blood Nirvana LP, 1990)
Το τραγούδι που θα ανοίγει, η θα κλείνει την ταινία που θα φτιαχτεί μια μέρα για τους δικούς μας, κακόφημους δρόμους. Και να μην φτιαχτεί όμως δε τρέχει τίποτα αφού εμείς την έχουμε ζήσει, και οι σκηνές της υπάρχουν για πάντα στο μυαλό μας...όσο απ' αυτό μας απέμεινε τέλος πάντων...
Ramones - Somebody Put Something In My Drink (Animal Boy LP, 1986)
Αλάνια μου, του Ναυαρίνου, και της κάθε πλατείας του κόσμου παρτάλια,…η μισή μου καρδιά πάντα μαζί σας βρίσκεται…ήσαστε τα καλύτερα και πιο ξηγημένα παιδιά…
Another night out in the streets...και όλα τα επακόλουθα.
The Hydes - Out Tonite (ST single, 1997)
Η νύχτα συνεχίζεται μεγάλη, απέραντη, πάντα επικίνδυνη και σκοτεινή, μα οι endsville slum kings διψούν για ακόμη περισσότερο κίνδυνο και βρίσκουν τον δρόμο τους, φωτίζοντας το σκοτάδι με την φωτιά που καίει τους ίδιους.
Johnny Thunders - I'd Rather Be With The Boys (Than Girls Like You) (Hurt Me LP, 1983)
Για να μαλακώσουμε λίγο...ένα τραγούδι για τα προβλήματα που ανακύπτουν όταν κάποιος από την συμμορία βρει γκόμενα…συνήθως είναι και ο περισσότερο είλωτας του αιδοίου απ’ όλους…γνωστές καταστάσεις, που πολλές φορές μπροστά στο δίλλημα, ο εμπλεκόμενος ειδικά αν είναι ο μόνος της παρέας που το αντιμετωπίζει, φτάνει να τραγουδάει πικρόχολα το ρεφρέν…το μάθαμε από τους Rolling Stones, αλλά το αγαπήσαμε από τον άτακτο Johnny.
Μωρά στη Φωτιά – Κάτω στη πόλη (ST LP, 1987)
Τραγούδι φτιαγμένο για να τραγουδιέται χορωδιακά, (πολύ) δυνατά και φάλτσα, από παρέες που…έχουν πιάσει το νόημα…κι ας μην υπάρχει…ή μάλλον ειδικά γι’ αυτό.
Στερεο Νοβα – Προάστια (ST LP,1990)
«Σάββατο νύχτα στο ρολόι στην πλατεία
παραμένεις μια ζωή στην αλητεία»
Σκληρή εποχή, ω εποχή, μου θυμίζεις…τον δρόμο, το πιο ωραίο κλαμπ στην πόλη, -έτσι κι αλλιώς που λεφτά να πάμε σε κανονικό- με τα αναπαυτικά του ξύλινα παγκάκια για την ώρα του τσιλ άουτ, και μερικά φτωχά τσογλάνια με αυτοσχέδια, από καταλόγους πίτσας χωνιά στο στόμα, να ραπάρουν (σ)τα προάστια.
Agent Orange – Cry For Help In A World Gone Mad (Living In Darkness LP,1981)
Μερικές σκέψεις για τους παλιούς φίλους από τον Mike Palm και τους Agent Orange, σε ένα ερμηνευμένο με το πάθος της αληθινής αντρικής φιλίας τραγούδι, όπου όλα, φίλοι, παρέες, νύχτες και αλητεία, γίνονται παρανάλωμα του πυρός, καίγονται σαν βαμπίρια όπως η μέρα η μακριά ξημερώνει. Συγκλονιστικό όπως και ολόκληρος ο δίσκος.
Grinderman - Go Tell The Women (ST LP, 2007)
Για το τέλος, δύο κομμάτια για λίγο μεγαλύτερα παιδία…ο Cave με την συμμορία δίνουν το πρόσταγμα για μια έσχατη, ηρωική αλλά καταδικασμένη και μάταιη έξοδο…
Go Tell The Women We Are Leaving!
Εν Πλω – Φίλοι (ST LP,1989)
Πώς να τελειώσει αυτή η κραυγή? Δεν ξέρω…μπορεί κάποιοι, όλοι, μαζί κι εγώ από εκείνη την παρέα να έχουμε γίνει μεγαλώνοντας τα μεγαλύτερα καθίκια, αλλά πάλι μετά τα είκοσι όπως λέει και ο Celine μούτρα είναι αυτά που έχει ο άνθρωπος? Και ποιος μπορεί να ξεφύγει απ’ αυτό? Κανείς, αλλά αυτό δεν μπορεί να αλλάξει τίποτε, στο ότι εκείνοι οι φίλοι βρίσκονται πια σε έναν άλλον, πολύ μακριά απ’ τον δικό μας χωροχρόνο, απόρθητο και άπιαστο, όπου η άκρη της νύχτας δεν φτάνει ποτέ, όπου εξακολουθούν να κάνουν κύκλους μέσα της, αλητεύοντας, και να τους καταβροχθίζει η φωτιά…
*Η φωτογραφία από το La Heine, δεν θυμάμαι από πια
σκηνή, αλλά θυμάμαι τα κουδούνια που χτυπούσαμε στο άσχετο άγρια μεσάνυχτα μόνο
και μόνο για να ενοχλήσουμε τον κόσμο -ναι τα καλόπαιδα- και έτσι, σαν επίλογος,
από Τα μπλουζ του πρίγκηπα Παύλου, αλλά και της διαλεχτής παρέας, το τελευταίο τετράστιχο
από το -ύμνο του σκάρτου φίλου- Αν ήσουν φίλος:
Είμαστε ωραία και αλανιάρικα παιδιά
Είμαστε ωραία και αλανιάρικα παιδιά
αλλά αν γουστάρεις, είμαστε και από τα άλλα
κι αν εσύ τώρα πλατσουρίζεις στα ρηχά
εμείς γνωρίσαμε και κύματα μεγάλα.
κι αν εσύ τώρα πλατσουρίζεις στα ρηχά
εμείς γνωρίσαμε και κύματα μεγάλα.
