…Σιγαλιά. Άνεμος συρόταν πάνω στην κρύα άμμο του δειλινού.
Υποσχέθηκα του ανέμου: «Θα προχωρήσουμε»…
Καθόμαστε σε κύκλο…Φάγαμε βιαστικά. – Ο ένας, ο γέρος είχε το επώνυμο «Βεζάρ» δηλ. «Ο Ταξιδιώτης» και γνώριζε πολλά για την έρημο (όταν ανέφερα με έναν υπαινιγμό το κούφιο βουνό, γύρισε απότομα το κεφάλι και με κοίταξε. Ήδη αποσιωπούσαμε κάτι κοινό. Πολύ καλά)…
…Στη δική μας κατεύθυνση ξέρει μόνο, πως μετά δυο μέρες ταξίδι θα άρχιζαν έρημα αγριοβούνια, από καυτή σκούρα πέτρα, και ύστερα; ύψωσε τους ώμους· η έρημος πηγαίνει βαθιά μέσα στο άπειρο (αχ, πως έσφιγγα από ζήλο τις γροθιές: άπειρο! Κι αέναα η αμμοθάλασσα και μαύροι σκόπελοι, σαν σκάλες της κόλασης· άπειρο και μοναξιά – χτύπησα τη γροθιά μέσα στην άμμο· υποσχέθηκα του απείρου: «Θα προχωρήσω!» -).
image: At The Mountain Of Madness by alastair mccoll
text: Arno Schmidt – Λεβιάθαν, μετάφραση Γιάννης Κοίλης, εκδόσεις Οδυσσέας 1993.
music: The Drobs – The Saboteur, New Monsters Strange Kings LP, Self Released 2012.
Καθόμαστε σε κύκλο…Φάγαμε βιαστικά. – Ο ένας, ο γέρος είχε το επώνυμο «Βεζάρ» δηλ. «Ο Ταξιδιώτης» και γνώριζε πολλά για την έρημο (όταν ανέφερα με έναν υπαινιγμό το κούφιο βουνό, γύρισε απότομα το κεφάλι και με κοίταξε. Ήδη αποσιωπούσαμε κάτι κοινό. Πολύ καλά)…
…Στη δική μας κατεύθυνση ξέρει μόνο, πως μετά δυο μέρες ταξίδι θα άρχιζαν έρημα αγριοβούνια, από καυτή σκούρα πέτρα, και ύστερα; ύψωσε τους ώμους· η έρημος πηγαίνει βαθιά μέσα στο άπειρο (αχ, πως έσφιγγα από ζήλο τις γροθιές: άπειρο! Κι αέναα η αμμοθάλασσα και μαύροι σκόπελοι, σαν σκάλες της κόλασης· άπειρο και μοναξιά – χτύπησα τη γροθιά μέσα στην άμμο· υποσχέθηκα του απείρου: «Θα προχωρήσω!» -).
image: At The Mountain Of Madness by alastair mccoll
text: Arno Schmidt – Λεβιάθαν, μετάφραση Γιάννης Κοίλης, εκδόσεις Οδυσσέας 1993.
music: The Drobs – The Saboteur, New Monsters Strange Kings LP, Self Released 2012.
