Από τη Βρετανική Κολούμπια του Καναδά έρχονταν οι Northwest Company, μια garage μπάντα
που ήταν ενεργή την περίοδο ανάμεσα στα 1966 και 1974.
Τα χρόνια εκείνα κατάφεραν και κυκλοφόρησαν εφτά σαρανταπεντάρια,
συν ένα που δεν είδε…τα ράφια του δισκάδικου ποτέ.
Το 2003 ευτύχισαν να δουν να κυκλοφορεί και το πρώτο τους «άλμπουμ»,
όπου τα εισαγωγικά μπαίνουν για τον απλό λόγο ότι στην ουσία πρόκειται για μια
συλλογή όλων τους των επτάιντσων, κάποιων ζωντανών ηχογραφήσεων και μερικών εναλλακτικών
demo εκτελέσεων.
Όλα αυτά μάλλον δεν θα μας απασχολούσαν ποτέ, αν η πρώτη τους ηχογράφηση
δεν ήταν το περίπου μυθικό πλέον single Hard To Cry με το Get Away From It All στη
δεύτερη πλευρά.
Δύο κομμάτια που μαρτυρούν σαφέστατα τις επιρροές τους από
πρώιμους Kinks, Who και
Stones, με τους «γνώστες»
πια να μνημονεύουν τις proto metal κιθάρες του Hard To Cry και την άγρια μελαγχολία του Get Away From It All.
Ειδικά το δεύτερο είναι τέτοιας ποιότητας και πάστας κομμάτι
που δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από ανάλογα άσματα όπως το Going All The Way των
Squires ή το Don’t Look Back των
Remains για παράδειγμα, και είναι να απορεί κανείς γιατί μετά από τόσους
αιώνες garage αναβίωσης έχουν βρεθεί μόνο οι Nomads (απ' όσο γνωρίζω) να το
διασκευάσουν.
Εκεί στα 1996 και τον δίσκο The Cold Hard Facts of Life, απ’ όπου πρωτοάκουσα το τραγούδι κι εγώ.
Ένα βράδυ της ίδιας χρονιάς όμως, αρκετά μίλια νοτιότερα της Στοκχόλμης
όπου δρούσαν οι Νομάδες, για να μη σας κρατάω σε αγωνιά, στη Θεσσαλονίκη και σε
ένα ιστορικό live, το Get Away From It All γνώρισε
την καλύτερη του εκτέλεση, που ευτυχώς κάποιος φρόντισε να καταγράψει σε βίντεο,
απ’ όπου μπορούμε ακόμη να απολαμβάνουμε τους Hydes να μεγαλουργούν
πάνω στη σκηνή του εγκλήματος.
