Κυριακή 24 Ιουλίου 2011

The Ducky Boyz - Making it Worse

Self Release
2011

Το τρύπιο στομάχι του Gene Vincent, τα τσουλούφια των Τζώνηδων Burnette και Cash, ο υδάτινος σωλήνας των Chanteys, οι Sonics που βάζουν για πρώτη φορά την λέξη Psych στο λεξιλόγιο του rock, οι καπνοί μέσα στο στούντιο των Chocolate Watchband, η φωνή από την άλλη άκρη της γραμμής που ρωτάει αν είναι ο Dee Dee σπίτι, το κρασί από την γόβα του Lux Interior, τα ανάποδα Ε των Meteors, είναι αυτά που μαζί με την κιθάρα κρατάς ακόμη και όταν η -ανάγκη, τα βινύλια σου πουλάς. 

Για το παλιάμαξο που έφυγε απ’ το δρόμο στις άδειες λεωφόρους του Ιούλη, στ’ αρχίδια σου όμως αφού στο Shout βαλβίδες τις καρδιάς πάνε με χίλια και το αίμα νερό δεν γίνεται, για όλες τις σπασμένες χορδές, για τις λέξεις που δεν ειπώθηκαν – μεταξύ μας, καλύτερα όταν πρόκειται για κομμάτια σαν το Unspoken Words- για τους φίλους που σε περιμένουν 500 χιλιόμετρα μακριά με ένα μπουκάλι, ένα τσιγάρο και μια κασέτα που θα μας ενώνει και θα λιώνει μαζί μας με τα χρόνια, γιατί το Really Killing Me πραγματικά σκοτώνει, για τις κλοτσιές στον αέρα και το στομάχι, γιατί καιγόμαστε κιόλας μέσα στη φωτιά και περιμένουμε, You goin' to. You'll be there, If I go before you, if I die before you, I'm going to be there opening the doors, saying, "Come on in there Brother Fuck", για όλα αυτά οι Ducky Boyz ξαναγύρισαν (κι ας μην είναι ποτέ η μέρα τους), και για όλα αυτά θα πρέπει να προσπαθήσετε πιο σκληρά την επόμενη φορά όλοι εσείς που σας αφιερώνουν τελευταίους αυτόν τον δίσκο.