Self Release
2010
Θυμάται κανείς εκεί έξω το Enjoy the Creeps? Η το Captain of my Ship των Strollers? Δύο από τα καλύτερα δείγματα του ότι όταν οι Σουηδοί αποφασίσουν να ανακατευτούν με τα γράσα σε κάνουν να ξεχνάς όχι μόνο οποιοδήποτε άλλο πλάσμα σούρνετε μέσα στα σκοτεινά γκαράζ ανά την υφήλιο, αλλά ακόμη και το ίδιο το όνομά σου.
Οι Orange Journey μπορεί και να μην έχουν ακούσει τους παραπάνω, μιας και απ’ ότι φαίνεται ο νεότερος δίσκος στην συλλογή τους χρονολογείται στα 1966 και είναι το Aftermath των Stones. Άντε για να μην είμαι τόσο απόλυτος να βάλουμε έναν χρόνο ακόμη και να φτάσουμε στο Their Satanic Majesties Request. Στο Beggars’ Banquet δεν φτάνουμε με τίποτα όμως.
Σ’ αυτούς τους mods αρκούν τα 1967, αφού μπορούν έτσι να ανασύρουν ολοκαίνουργια και λαχταριστά τα βινύλια από το ράφι δίπλα στο Majesties, και να βάζουν στο πικαπ να παίζουν την μπανάνα, το Forever Changes, το No Way Out, και το The Seeds. Χρειάζονται τίποτα άλλο?
Α ναι! Κιθάρες (Vox!) , μπάσα, τύμπανα, μια farfisa, μαράκες και ντέφια, λίγο sitar φόρος τιμής στον ξανθό θεό Brian, και μια φωνή που προσπαθεί να ακούγεται -και τα καταφέρνει- όσο το δυνατόν πιο πιστή σ’ αυτούς τους δίσκους.
Καλά όλα αυτά μα με τα τραγούδια τι γίνεται? Κοιτάξτε…αν μπορούν στο Lord I’m gonna shake it, μια συλλογή από demo που ηχογράφησαν τα 2 τελευταία χρόνια να μας πετούν στα μούτρα κομμάτια επιτομές λυσεργικού garage και ψυχεδελικού rock, εφάμιλλο των πρώτων διδαξάντων, σαν το On the Wheel, το Give me your Love, το Let it Be, το Tomorrow, τότε τι θα μπορούσαν να κάνουν με τον πρώτο τους κανονικό δίσκο που κυκλοφορεί και σε βινύλιο όπου να ‘ναι?
Με μια πρώτη ακρόαση του Yesterday του μοναδικού καινούργιου track που έχουν ανεβάσει στην σελίδα τους μέχρι τώρα, λέω ότι θα μπορούσαν να φτάσουν (άξια) μέχρι το Beggar’s Banquet, πράγμα καθόλου κακό, αρκεί να μην πάρουν τους εαυτούς τους πολύ σοβαρά. Μέχρι να κυκλοφορήσει το Black Smoke Rising πάντως έχω την εντύπωση ότι θα ακούω συνέχεια αυτό εδώ το δισκάκι. Lord I’m Gonna Shake It, Produced in Space, Released in your Face!
(Έξτρα μάθημα Σουηδικών για αρχάριους στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση…από το χρονοντούλαπο και αυτή)
Οι Orange Journey μπορεί και να μην έχουν ακούσει τους παραπάνω, μιας και απ’ ότι φαίνεται ο νεότερος δίσκος στην συλλογή τους χρονολογείται στα 1966 και είναι το Aftermath των Stones. Άντε για να μην είμαι τόσο απόλυτος να βάλουμε έναν χρόνο ακόμη και να φτάσουμε στο Their Satanic Majesties Request. Στο Beggars’ Banquet δεν φτάνουμε με τίποτα όμως.
Σ’ αυτούς τους mods αρκούν τα 1967, αφού μπορούν έτσι να ανασύρουν ολοκαίνουργια και λαχταριστά τα βινύλια από το ράφι δίπλα στο Majesties, και να βάζουν στο πικαπ να παίζουν την μπανάνα, το Forever Changes, το No Way Out, και το The Seeds. Χρειάζονται τίποτα άλλο?
Α ναι! Κιθάρες (Vox!) , μπάσα, τύμπανα, μια farfisa, μαράκες και ντέφια, λίγο sitar φόρος τιμής στον ξανθό θεό Brian, και μια φωνή που προσπαθεί να ακούγεται -και τα καταφέρνει- όσο το δυνατόν πιο πιστή σ’ αυτούς τους δίσκους.
Καλά όλα αυτά μα με τα τραγούδια τι γίνεται? Κοιτάξτε…αν μπορούν στο Lord I’m gonna shake it, μια συλλογή από demo που ηχογράφησαν τα 2 τελευταία χρόνια να μας πετούν στα μούτρα κομμάτια επιτομές λυσεργικού garage και ψυχεδελικού rock, εφάμιλλο των πρώτων διδαξάντων, σαν το On the Wheel, το Give me your Love, το Let it Be, το Tomorrow, τότε τι θα μπορούσαν να κάνουν με τον πρώτο τους κανονικό δίσκο που κυκλοφορεί και σε βινύλιο όπου να ‘ναι?
Με μια πρώτη ακρόαση του Yesterday του μοναδικού καινούργιου track που έχουν ανεβάσει στην σελίδα τους μέχρι τώρα, λέω ότι θα μπορούσαν να φτάσουν (άξια) μέχρι το Beggar’s Banquet, πράγμα καθόλου κακό, αρκεί να μην πάρουν τους εαυτούς τους πολύ σοβαρά. Μέχρι να κυκλοφορήσει το Black Smoke Rising πάντως έχω την εντύπωση ότι θα ακούω συνέχεια αυτό εδώ το δισκάκι. Lord I’m Gonna Shake It, Produced in Space, Released in your Face!
(Έξτρα μάθημα Σουηδικών για αρχάριους στην αμέσως προηγούμενη ανάρτηση…από το χρονοντούλαπο και αυτή)
bandcamp (όπου και κατεβάζεις ολόκληρο τον δίσκο)
