Οι κολασμένες παραισθήσεις
του ανοιξιάτικου πρωινού
του ανοιξιάτικου πρωινού
θα συνοδεύουν
τα απορημένα πρόσωπα
των πήλινων ανθρώπων
στην μαρμάρινη αίθουσα
του κόκκινου
αιματοβαμμένου πάγου.
Η ανθρώπινη μοναξιά
δεν θα ‘ναι
ποτέ πια μόνη.
Στο σιωπηλό καταφύγιο
του πόθου,
η εγκληματική δύναμη
του ROCK ‘N ROLL
ανασταίνει
την ανθρώπινη κραυγή
που έσβησε
κι έτσι
τα παρακλητικά λόγια
των ψυχών
που λάμπουν καθαρότητα
δεν θα ξαναγυρίσουν
αδειανά πίσω...
των πήλινων ανθρώπων
στην μαρμάρινη αίθουσα
του κόκκινου
αιματοβαμμένου πάγου.
Η ανθρώπινη μοναξιά
δεν θα ‘ναι
ποτέ πια μόνη.
Στο σιωπηλό καταφύγιο
του πόθου,
η εγκληματική δύναμη
του ROCK ‘N ROLL
ανασταίνει
την ανθρώπινη κραυγή
που έσβησε
κι έτσι
τα παρακλητικά λόγια
των ψυχών
που λάμπουν καθαρότητα
δεν θα ξαναγυρίσουν
αδειανά πίσω...
text: Το ποίημα 30 May 1993, από το βιβλίο "Το άρωμα της σήψης", Γιάννης Βραχνός, εκδόσεις Καπάνι, 1997.
music: Budam - Fly, από το άλμπουμ Man, Volvox music 2011 (thnx to president Airesias)