Το γνωστότερο τραγούδι τους είναι σίγουρα και με διαφορά το Anything, Anything (I’ll Give You), ειδικά δε κάτι μαυροντυμένους γαμπρούς της συμφοράς που προσπαθούσαν μεταμεσονύκτια να δελεάσουν τα θηράματα τους με ανάλογες προσφορές εικοσαριά και βάλε χρόνια πριν, σε γραφεία συνοικεσίων με πρωτότυπα ονόματα όπως Λούκι Λουκ και Berlin.
Το αμέσως επόμενο θα πρέπει να είναι το It’s Still Warm από τον δεύτερο δίσκο τους Box Office Bomb που νομίζω διασκεύαζαν σε κάποιες από τις ελάχιστες συναυλίες τους και οι Blackmail του Καρανικόλα.
Όμως το καλύτερό τους για μένα ήταν, είναι και θα είναι το δεύτερο κομμάτι του Cinema Verite, του πρώτου τους άλμπουμ δηλαδή, εκεί όπου βρίσκουμε και το Anything. Οι δύο διασκευές στο Candidate του Bowie και στο Femme Fatale των Velvet Underground που υπάρχουν στο άλμπουμ μας λένε κάτι για τον ήχο τους πριν καν τους ακούσουμε.
Την ουσία όμως μας την αποκαλύπτουν τα δικά τους τραγούδια, με πρώτο και καλύτερο το Questions?, ένας power pop and roll ύμνος με την μάγκικη ερμηνεία του τραγουδιστή που φτύνει τις λέξεις (το New Jersey φημίζεται για τα αλάνια που βολτάρουν στους δρόμους του άλλωστε), τις κιθάρες να οργιάζουν ασταμάτητα επί 3 και κάτι λεπτά και το πιανάκι στο βάθος να δίνει τον τόνο.
Έτσι απλά μαζευτήκαν με την μια τρία ακόμη χιτάκια από αυτά που φιγουράρουν στις πρώτες θέσεις ενός καταλόγου, που μπορεί και υπάρχει σε έναν ανύπαρκτο πέρα από τα κεφάλια μας κόσμο. Από μια ακόμη μπάντα που θα μπορούσε να βγει άνετα στην επιφάνεια και να κάνει τους γραφιάδες να γεμίζουν σελίδες επί σελίδων, και μαζί τις τσέπες των μελών της με πολύ χρήμα.
Αντ’ αυτού και ανεξήγητα (?) όπως πολύ συχνά συμβαίνει σ’ αυτή την μουσική έμειναν στην κρύπτη της υπόγας, να καψαλίζουν τα κεφάλια μας με αξέχαστα τραγούδια σαν τα παραπάνω, και με μερικές πολύ άκυρες στιγμές που όμως αφού τους αγαπάμε απλά τις προσπερνάμε.
