Σάββατο μεσημέρι, γύρισα σπίτι από μπυροποσία με φίλο παλιό
και δοκιμασμένο, σε έναν απ’ τους λίγους καφενέδες που έχουν μείνει στο κέντρο.
Πρωί-πρωί ως συνήθως μαζί του, οι παππούδες κουστουμαρισμένοι με τάβλι και
ελληνικό και μεις με μπύρα και κουβέντες για τα παλιά, τα καινούργια, για
πεθαμένους και ζωντανούς, ολίγον από κρίση (τι να λέμε…), και πολύ από μουσικές
και βιβλία, ξέρετε όλα εκείνα τα ωραία πράγματα που λένε οι άντρες μεταξύ τους
μπας και ψηλώσουν, και με τις γυναίκες μπας και γαμήσουν.
Όπως ήμουν ξαναμμένος απ’ την μπύρα λοιπόν έβαλα να
ακούσω το φρέσκο-φρέσκο Landscapes of Disease των
Bloody Gears, (θα τα
πούμε άλλη ώρα για αυτούς) μετά το γύρισα στους ποιους άλλους, τους Wipers, μέχρι που έφτασα στο Doom Town οπότε
έβαλα σφήνα και αυτούς…και ανέβασα κι άλλο την ένταση. Μας το αφιερώνω.
Born Dead Icons - Doomtown:
Monday morning gunk:
Κι εκεί που ήμουν έτοιμος να ανεβάσω τα προηγούμενα να και ο Stam στο heretodaygonetomorrow να θυμάται τον last bandit, τον Nikki Sudden που έφυγε τέτοια μέρα πριν 6 χρόνια…Χάνεται τέτοια ευκαιρία
να βάλω ξανά ένα από τα πιο αγαπημένα μου τραγούδια, σε φρεσκαδούρα γαμεί και
δέρνει εκτέλεση?
Μας το αφιερώνω κι αυτό…
Circo Fantasma feat. Phil Shoenfelt - Where the Rivers End:
