Greta Mob...The Petite Bourgeois Blues

Σβήνουν τα τσιγάρα τους πάνω στον τελευταίο δίσκο του Cave, ενώ τα ποτά τους τα σερβίρουν πάνω σ’ αυτόν των Drones. Το Teenage Snuff Film του Howard το κρατούν μέσα στο αυτοσχέδιο, κατασκευασμένο από μια ξύλινη κάσα παράνομα αποσταγμένου ουίσκι εικονοστάσι, μαζί με το For The Sake Of The Song του Townes Van Zandt και παρόλη την ζαλάδα τους δεν ξεχνούν ποτέ ν’ ανάψουν το καντήλι…με την κάφτρα του τσιγάρου.

Με φωτιά που φυσούν απ’ το στόμα τους ανάβουν τους δυναμίτες που εν είδη τραγουδιών πετούν στο κοινό, για να ξορκίσουν τα θυμωμένα πνεύματα του blues που όλοι τα μνημονεύουν μα τελικά στην ουσία φαίνεται να έχουν ξεχάσει…

Και ο Leadbelly που κολλάει? Αυτός απλά χαμογελάει, από τόπους και χρόνους αθέμιτους και σκοτεινούς όπου ούτε ο νόμος ούτε ο ηλεκτρισμός έχουν επενδύσει.

Αυτός ο τελευταίος μας ενδιαφέρει να υπάρχει μόνο για να μπει στην πρίζα ο ενισχυτής. Όχι ότι μας είναι και εντελώς απαραίτητος, απ' αλλού πηγάζει η ένταση. Ο πρώτος δεν μας ενδιαφέρει σε καμιά περίπτωση.

Από την  Wangaratta, στο Βερολίνο, πίσω στο Σίδνεϊ, στη χώρα των Yorta Yorta όπου τα πνεύματα κάθε που βραδιάζει στήνουν τον χορό.

Κάτι είπα για Βερολίνο…τέτοιο ερημικό βιομηχανικό punkadelic blues είχε ν’ ακουστεί εκεί, αλλά και worldwide από την εποχή των πρώτων άγριων ημερών των Fatal Shore.

Λοιπόν…στοιχηματίζω ολόκληρο το βασίλειό μου της Δανιμαρκίας, που δεν είναι βέβαια και τίποτα σημαντικό έτσι σάπιο που κατάντησε, αλλά αυτό έχω αυτό βάζω, βάλτε και σεις παιδιά, μαύρο κόκκινο, λάδι για την καντήλα, εδώ κληρώνει ο γούργουλας, πως αν ο επικείμενος πρώτος τους δίσκος τους Let The Sunburnt Country Burn -αν και όποτε βγει- θ’ αφήσει εποχή…

Δεν συζητάμε για το ποιος θα είναι στην κορυφή της λίστας της χρονιάς αν κυκλοφορήσει φέτος. Κι ας μη τους καίγεται αυτούς καρφί, ούτε και μένα μου καίγεται καρφί εδώ που τα λέμε, δεν συζητάμε τίποτα παιδιά, τα πράματα είναι σοβαρά.

Τα κάνουν όλα, τα κάνουν μόνοι τους, και το blues που παίζουν είναι βρώμικο και επικίνδυνο και έχει πάθος και είναι λάθος, και γάμησέ με όταν η μουσική μπορεί ακόμη να σε παίρνει από έναν κόσμο που σαν να παραγέμισε μαλάκες και να σε πάει…κάπου αλλού ξέρω ‘γω…σε μια τυχαία διαδρομή απ’ το ένα φως στο άλλο μέσα στην νύχτα πριν απ’ τα δάση, και αυτό ήταν όλο? Αυτό ήταν ναι…

Και ποιος λυπάται πια που οι Beast of Bourbon δεν πολυκυκλοφορούν στην πιάτσα? Τα θηρία είναι εδώ, και μη τολμήσει κανείς να μου στείλει τον γιατρό γιατί θα δαγκώσω! Έχω λύσσα λέμε, αρφ αρφ,  ααααργκχχχχχ…..

Put that needle in.
And don't forget to close you're eyes

She's gonna hit you...
Where it hurts.
And the pain is gonna be...
Bad.

bandcamp

homepage