La Mancha Negra - Same Title

Self Released
2013

Πω ρε πούστη μου σερφομπλουζοπανκοροκιααά…κοκάλωσα με μιας το παλιό μου Φόρντ (όπως όλοι πια γνωρίζετε) φορτηγάκι στην άκρη του χωραφόδρομου και βγήκα έξω στη νύχτα…χωρίς το Σμιθ εντ Γουέσον μου…στα μέρη αυτά, στα μέρη μου είμαι ασφαλής…η ατμόσφαιρα βαριά απ’ την υγρασία του βάλτου, και τα’ αλιγατοροτόμαρα που έχω τεντωμένα να στεγνώνουν στη καρότσα…βρώμικη δουλειά αλλά γιου νόου, κάποιος πρέπει να τη κάνει…σταματώ να οσμίζομαι τον αέρα και εκεί που γυρνάω το πρόσωπο για να φτύσω και να ουρλίαξω στο φεγγάρι κατεβάζω τιράντες και ρίχνω κι ένα κατούρημα στο μπαμπάκι που είναι έτοιμο για μάζεμα…αυτές οι κωλομπύρες φουσκώνουν…άραγε οι λυκάνθρωποι όταν κατουράνε ουρλιάζουν?  αλλά πιο φεγγάρι μου λένε οι ποιητές…καημένοι κι αυτοί…εδώ μόνο κουνούπια στον ουρανό και ερπετά στο χώμα υπάρχουν…άβυσσος μπέιμπ, μπατ ντον γιου μπι αφρέϊντ…κι αυτή η φωνή…αν δεν είναι απ’ τους λυκάνθρωπους που σας έλεγα, βάζω στοίχημα ότι μόλις τον βγάλαν απ’ το ίδρυμα, η την φυλακή…σο…ελάτε κοντά μου εσείς πλάσματα της νύχτας…καμ το ντάντι…αυτό είναι ένα μέρος για σας…για όλα τα καλά παιδιά της, ελάτε να κάνουμε παρέα…κι εγώ κι αυτός που τραγουδάει δαγκώνουμε…μη μας φοβάστε….βγείτε μέσα απ’ το χώμα, απ’ τις λάσπες, από αρχαίες κρύπτες, φτιαγμένοι από ακατανόμαστους πλάστες, λησμονημένοι από ανόητους κράχτες…ακούστε τι σας έχω στα ηχεία του Φόρντ…σβήνω και τα φώτα να μη σας ενοχλούν…να είσαστε σίγουροι ότι ο θείος, ο θείος Lux ντε, χαίρεται και χαμογελά από πάνω…από κάτω ήθελα να πω…τι πάνω τι κάτω…λετς ντανς του δι εντ...

*Για όσους δεν κατάλαβαν: τους Mother and Son τους θυμόσαστε? Κολλητοί τους είναι, και παρομοίων κυβικών βαλτολάσπης, δισκάρα έβγαλαν κι αυτοί…

bandcamp