Muteant Sounds
2013
Όπως έχω ξαναγράψει με την jazz δεν το έχω
και πολύ, έχω ακούσει αρκετά πράγματα από την τρυφερή ηλικία ακόμη, κυρίως λόγω
κακών ή καλών πάρτε το όπως θέλετε συναναστροφών, ή σε φάση «αφού γούσταραν οι beatniks Be-Bop πρέπει να
μου αρέσει και μένα», αλλά και αργότερα από προσωπική ανάγκη εξερεύνησης, μα να
πιάσω να ψάξω κάτι καινούργιο και να βάλω να ακούσω πέρα από κάποιους λίγους
αγαπημένους μου δίσκους του είδους, θα πρέπει να είμαι ή so jazz in my mind που
έλεγε και ένα τραγούδι των Infidelity ή να συντρέχουν άλλοι σοβαροί λόγοι.
Όπως στην περίπτωση των Blue Prostitutes με τον Steve Mackay.
Για το γενεαλογικό δέντρο των πρώτων ρίξτε μια ματιά εδώ, και όσο για τον δεύτερο, είναι ο υπεύθυνος πίσω από το ξέφρενο σαξόφωνο που ακουγόταν στο Funhouse των Stooges, όπως επίσης και στο The Blind Leading The Naked των Violent Femmes…έχει συνεργαστεί ακόμη και με τον Snakefinger, όπως και με ένα κάρο ακόμη μουσικούς που όμως ξεπερνάνε τις γνώσεις και τις δυνατότητές μου και μόνο να τους απορυθμίσω.
Στη περίπτωσή μας τώρα, στον δίσκο που είναι μια συλλογή από στούντιο και ζωντανές ηχογραφήσεις του Steve και των Prostitutes από το 2007 αλλά κυκλοφόρησε φέτος, και είναι στιγμές που όπως το άκουγα έλεγα μέσα μου ότι αν υπήρχε μέσα και καμιά κιθάρα σαν κι αυτή του σχωρεμένου του Asheton, αφού η αίσθηση της…ζούγκλας υπάρχει έτσι κι αλλιώς, θα γινόταν πραγματικά του Funhouse το κάγκελο.
Δεν ξέρω κατά πόσο jazz, πειραματικό, noise, space, ambient, lo-fi ή ότι άλλο κατεβάζει η κούτρα των πρόστυχων γραφιάδων είναι αυτό που ακούω, αυτά θα μας τα εξηγούσε καλύτερα κάποιος ειδικός, αυτό που ξέρω είναι ότι…είναι φοβερή μουσική και ότι…την έχω καταβρεί!
bandcamp
Όπως στην περίπτωση των Blue Prostitutes με τον Steve Mackay.
Για το γενεαλογικό δέντρο των πρώτων ρίξτε μια ματιά εδώ, και όσο για τον δεύτερο, είναι ο υπεύθυνος πίσω από το ξέφρενο σαξόφωνο που ακουγόταν στο Funhouse των Stooges, όπως επίσης και στο The Blind Leading The Naked των Violent Femmes…έχει συνεργαστεί ακόμη και με τον Snakefinger, όπως και με ένα κάρο ακόμη μουσικούς που όμως ξεπερνάνε τις γνώσεις και τις δυνατότητές μου και μόνο να τους απορυθμίσω.
Στη περίπτωσή μας τώρα, στον δίσκο που είναι μια συλλογή από στούντιο και ζωντανές ηχογραφήσεις του Steve και των Prostitutes από το 2007 αλλά κυκλοφόρησε φέτος, και είναι στιγμές που όπως το άκουγα έλεγα μέσα μου ότι αν υπήρχε μέσα και καμιά κιθάρα σαν κι αυτή του σχωρεμένου του Asheton, αφού η αίσθηση της…ζούγκλας υπάρχει έτσι κι αλλιώς, θα γινόταν πραγματικά του Funhouse το κάγκελο.
Δεν ξέρω κατά πόσο jazz, πειραματικό, noise, space, ambient, lo-fi ή ότι άλλο κατεβάζει η κούτρα των πρόστυχων γραφιάδων είναι αυτό που ακούω, αυτά θα μας τα εξηγούσε καλύτερα κάποιος ειδικός, αυτό που ξέρω είναι ότι…είναι φοβερή μουσική και ότι…την έχω καταβρεί!
bandcamp
