Πέμπτη 7 Απριλίου 2011

The Groupies - Primitive


What i don't know can never hurt me
I live a life that's working for me
what i respect you just can't see
what you expect I'll never be

Θα ‘θελα να ξαναγεννηθώ σκύλος για να ‘μαι λιγότερο δυστυχισμένος.
Αδέσποτο σκυλί που σκαλίζει τα σκουπίδια, κανείς δεν θα με πρόσεχε.

Primitive that's how I live
primitive i take what you give
cause I love and i live primitive

The things i do you'd never try
what i get free you have to buy
i'm proud of my life but don't ask me why
cause if i told ya, i'd probably..

Θα θελα να είμ’ ένα κίτρινο σκυλί, φαγωμένο απ’ την ψώρα, που θα φεύγαν μακριά του χωρίς να του δώσουν προσοχή.

Τhe things i do you'd never try
what i get free you have to buy
i'm proud of my life but don't ask me why
cause if i told ya, i'd probably...

Θα ήθελα να είμαι ένας που σκαλίζει τα σκουπίδια μιαν αιωνιότητα.

Primitive that's how I live
primtive i'll take what you give
cause I love and i live primitive
primitive that's how I live
primitive i'll take what you give

Σ’ αυτή την αυθαίρετη σύμπραξη παραπάνω, στα ελληνικά ήταν ο B.M. Koltes, από το Roberto Zucco.
Στα αγγλικά και στο τραγούδι παρακάτω είναι οι Groupies, από την Νέα Υόρκη και τα 1966.

Χαρακτηριστικό τραγούδι της εποχής των homo garageous, τότε που οι σπηλαιάνθρωποι έβγαιναν για κυνήγι με την Vox κιθάρα στον ώμο αντί για ρόπαλο. Κλασικό παράδειγμα επίσης των διαμαντιών που ξεφύτρωσαν (για να χαθούν τα περισσότερα ξανά μέσα στο χώμα) σαν τα μανιτάρια μετά την Βρετανική καταιγίδα που έπληξε τον Νέο Κόσμο εκεί στα μέσα των sixties. Τότε που οι λευκοί Αμερικάνοι δηλαδή έμαθαν –έστω και με την μεσολάβηση των Stones - να ακούνε τα blues. 

Το πρωτοάκουσα από τους Cramps στο Psychedelic Jungle και μαζί με το Caveman που παίζει αμέσως μετά στο δίσκο ήταν για πολύ καιρό τα αγαπημένα μου. Μετά μάζεψα λεφτά, πείρα το νούμερο 10 των Peebles και άκουσα επιτέλους και το αυθεντικό.

Το μπάσο με τα τύμπανα οδηγούν τα βαριά βήματα (κοπιάροντας το Smokestack Lighting του θεριού Howlin’ Wolf, όπως σε όλη την πορεία του το rock and roll κοπιάρει κάτι απ' το παρελθόν) , κιθάρα και φυσαρμόνικα παίζουν ένα ηδονικό κρυφτό πίσω από τον ρυθμό, ο τραγουδιστής τα λέει μάγκικα σαν τον Εγγλέζο με τα μεγάλα χείλη, και σαν αληθινός άγριος κουνάει τις μαράκες του γύρω από την φωτιά.

Αυτό ήταν το μοναδικό σινγκλ που έβγαλαν πριν ξαναχωθούν στη σπηλιά, και όπως γράφει και το κειμενάκι πίσω από τα Peebles: How this group failed to become stars certainly eludes me.