Self release
2011
Δεν ξέρω τι είχαν πιει οι Sailors & Swine την μέρα που αποφάσισαν να διαλύσουν, μα σίγουρα δεν είχαν πιει μπύρα η ουίσκι το βράδυ που ξεκίνησαν οι Machine.
Ο Billy McCabe είχε αφήσει την δωδεκάχορδη και το μικρόφωνο, για χάρη του μπάσου και των Electric Smile Band, όπου μάλλον εντρύφησε για τα καλά στους δίσκους των Can και των Neu! και σαν ξαναγεννημένος Χριστιανός η και πρώην ανώνυμος αλκοολικός επέστρεψε στους παλιούς του συντρόφους να κηρύξει την μια και μοναδική Τευτονική αλήθεια που βρίσκεται πολύ μακριά από τους βάλτους και τα Blues.
Ο Vijay Singh στα τύμπανα, και Nils Arnold στην κιθάρα, είδαν αμέσως τον φως το αληθινό και μετανόησαν, ενώ ο Owen Eszeki ή θέλησε να συνεχίσει τα δωδεκαμετρικά λασπόλουτρα, ή απλά δεύτερο μπάσο δεν χωρούσε.
¾ Sailors & Swine οι Machine λοιπόν, για αυτό και ανέτρεξα 2-3 φορές στο internet για να σιγουρευτώ ότι αυτό που άκουγα προέρχονταν σίγουρα από τους ξέμπαρκους πια ναύτες!
Ξεχάστε τον Louis Tillett και τους Scientists που σημάδεψαν το All Hail The Drunken Liar, οποιαδήποτε Αυστραλέζικη υποσημείωση γενικά, κρατήστε μόνο αυτό: ότι εκεί κάτω δεκαετίες τώρα, όλοι οι μουσικομανείς, αυτοί οι ακόλαστοι του ήχου, βρίσκουν ένα σίγουρο καταφύγιο να προστατευθούν από την κάθε αηδία που πέφτει σαν βροχή κομήτη στο κεφάλι τους, ειδικά στην...μεταμπλογκέρνα (#$@#%#^$#&) εποχή.
Μ’ αυτό στο μυαλό μπορεί κανείς να αφεθεί απερίσπαστα στον υπνωτικό καλειδοσκοπικό συγχρονισμό αυτής της κατασκευασμένης θαρρείς από τα χέρια του Brion Gysin, Ονειρομηχανής, στις νότες της, που σαν αρχαίο ποτάμι σέρνονται φιδίσια και σοφά κάτω απ’ την μεγάλη νύχτα της γης, ένα με τις δονήσεις της.
Με λίγα λόγια, χωρίς πρόλογο και ποιητικές εξάρσεις: 3 εξαιρετικοί μουσικοί, 5 οργανικά κομμάτια, παραγωγή Lindsay Gravina (μεταξύ πολλών άλλων υπογράφει το Teenage Snuff Film και το Pop Crimes…) μας δίνουν ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα ακούσματα σ’ αυτή την, μουσικά να την δεις, γενικά να την δεις, σκατοχρονιά θα την πεις.
Μια ένσταση-παραίνεση μόνο. Ο McCabe θα πρέπει να το ξανασκεφτεί, και να πιάσει και πάλι το μικρόφωνο με κάποιους-κάπου, γιατί απλά είναι μια από τις ωραιότερες φωνές που ακούστηκαν τα τελευταία χρόνια.
Ο Billy McCabe είχε αφήσει την δωδεκάχορδη και το μικρόφωνο, για χάρη του μπάσου και των Electric Smile Band, όπου μάλλον εντρύφησε για τα καλά στους δίσκους των Can και των Neu! και σαν ξαναγεννημένος Χριστιανός η και πρώην ανώνυμος αλκοολικός επέστρεψε στους παλιούς του συντρόφους να κηρύξει την μια και μοναδική Τευτονική αλήθεια που βρίσκεται πολύ μακριά από τους βάλτους και τα Blues.
Ο Vijay Singh στα τύμπανα, και Nils Arnold στην κιθάρα, είδαν αμέσως τον φως το αληθινό και μετανόησαν, ενώ ο Owen Eszeki ή θέλησε να συνεχίσει τα δωδεκαμετρικά λασπόλουτρα, ή απλά δεύτερο μπάσο δεν χωρούσε.
¾ Sailors & Swine οι Machine λοιπόν, για αυτό και ανέτρεξα 2-3 φορές στο internet για να σιγουρευτώ ότι αυτό που άκουγα προέρχονταν σίγουρα από τους ξέμπαρκους πια ναύτες!
Ξεχάστε τον Louis Tillett και τους Scientists που σημάδεψαν το All Hail The Drunken Liar, οποιαδήποτε Αυστραλέζικη υποσημείωση γενικά, κρατήστε μόνο αυτό: ότι εκεί κάτω δεκαετίες τώρα, όλοι οι μουσικομανείς, αυτοί οι ακόλαστοι του ήχου, βρίσκουν ένα σίγουρο καταφύγιο να προστατευθούν από την κάθε αηδία που πέφτει σαν βροχή κομήτη στο κεφάλι τους, ειδικά στην...μεταμπλογκέρνα (#$@#%#^$#&) εποχή.
Μ’ αυτό στο μυαλό μπορεί κανείς να αφεθεί απερίσπαστα στον υπνωτικό καλειδοσκοπικό συγχρονισμό αυτής της κατασκευασμένης θαρρείς από τα χέρια του Brion Gysin, Ονειρομηχανής, στις νότες της, που σαν αρχαίο ποτάμι σέρνονται φιδίσια και σοφά κάτω απ’ την μεγάλη νύχτα της γης, ένα με τις δονήσεις της.
Με λίγα λόγια, χωρίς πρόλογο και ποιητικές εξάρσεις: 3 εξαιρετικοί μουσικοί, 5 οργανικά κομμάτια, παραγωγή Lindsay Gravina (μεταξύ πολλών άλλων υπογράφει το Teenage Snuff Film και το Pop Crimes…) μας δίνουν ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα ακούσματα σ’ αυτή την, μουσικά να την δεις, γενικά να την δεις, σκατοχρονιά θα την πεις.
Μια ένσταση-παραίνεση μόνο. Ο McCabe θα πρέπει να το ξανασκεφτεί, και να πιάσει και πάλι το μικρόφωνο με κάποιους-κάπου, γιατί απλά είναι μια από τις ωραιότερες φωνές που ακούστηκαν τα τελευταία χρόνια.
