Τα κάτωθι άσματα αφιερωμένα στους φίλους που προτίμησαν ο
ένας να τοποθετεί θωρακισμένες πόρτες βραδιάτικα στα βάθη της Θεσσαλίας και ο άλλος να
κλάψει τη μοίρα του μόνος στο σπίτι, απ’ το να μου κάνουν παρέα στη συναυλία,
αφήνοντας με να μπεκροπίνω μόνος…
Το κρίμα στο λαιμό σας, οι μπύρες στη κοιλιά μου…
Αν και τα κομμάτια είναι από τη πρόσφατη συναυλία του Σαδίκη
στον Αν (αφού εδώ και χρόνια το μόνο που παίρνω μαζί μου στα live είναι το
σαρκίο και τον καπνό μου) η αίσθηση δε διαφέρει.
Ήταν όμορφα…
