Την ξαναείδα ύστερα από πολλά χρόνια την περασμένη Κυριακή,
και όπως όλες οι σπουδαίες ταινίες κάθε φορά έχουν να σου πούνε και κάτι
διαφορετικό, κάτι που δεν είχες προσέξει ή σκεφτεί τις προηγούμενες φορές…αυτά όμως
δεν θα τα γράψω εδώ, ούτε θα σας πω για μια εκκρεμότητα που υπάρχει και έχει σχέση
με αυτή την ταινία, αυτό το blog και ένα αγαπημένο συγκρότημα (Νίκος και Κώστας ακούτε? ή σωστότερα
διαβάζετε? Θυμόσαστε?)…αυτό που θα κάνω είναι να σας προτείνω να την δείτε ξανά
και εσείς, και για να σας δελεάσω σας θυμίζω δύο από τις αξέχαστες και παντοτινές
σκηνές της με ωραίες παρέες και…rock and roll…
Mean Streets του Scorsese, νέοι και ωραίοι Harvey Keitel και Robert De Niro,
και επίσης νέοι και ωραίοι Stones με το Tell Me (που
ποτέ μα ποτέ δεν το βαριέμαι) και το Jumpin’ Jack Flash.
