Αγαπητό μου αναγνωστικό κοινό, δεν ξέρω για σένα ούτε για μένα, πάντως τους υπόλοιπους μια χαρά τους βλέπω, αφού λύθηκε το φλέγον ζήτημα του ανοίγματος των μαγαζιών τις Κυριακές και μπορούν να κυκλοφορούν άνετα με μια –τουλάχιστον- σακούλα στο χέρι και εκείνη την μέρα, εμείς γιατί να γκρινιάζουμε? Σε όσους ποθούν σακούλες λοιπόν τους εύχομαι σακούλες…πολλές να τους κοπούν τα χέρια απ’ το βάρος…σακούλες, σακούλες όπως τη βρίσκει ο καθένας τι να κάνεις…στους υπόλοιπους δεν ξέρω, εσείς ξέρετε καλύτερα τις κρυφές επιθυμίες σας…σε όλους πάντως σακουλάτους και μη, εύχομαι το κλασσικό παππουδιέρικο μα αθάνατο, υγεία παιδιά!
Οι δίσκοι τώρα…παρά τις γκρίνιες φίλων και μη, εγώ
συμπλήρωσα εικοσιδυάδα άνετα και με δίσκους που όλοι τους μου άρεσαν πολύ,
χώρια που άφησα απ’ έξω καμιά δεκαριά την τελευταία στιγμή…για την πλειονότητα
όλο και κάτι έχω γράψει εδώ μέσα, οπότε βάζω το link στον τίτλο
πάνω…για τους 2-3 που δεν τα έχουμε πει δεν τρέχει τίποτα έχουν γραφτεί αρκετά
αλλού…μια σημείωση μόνο για τους The Drobs, o δίσκος κυκλοφόρησε πέρυσι τον Δεκέμβρη και μάλιστα προς το τέλος
του αν θυμάμαι καλά, άρα δικαιωματικά κερδίζει μια θέση στην φετινή λίστα…
Μαζί με τους δίσκους κρατάω και τα live του Hugo Race, των Oscillation και
το επετειακό των Last Drive
και…πάμε…
Σε τυχαία –περίπου- σειρά:
Και μια μνεία στο τέλος για το Three chords and a cloud of dust το τριπλό CD Box της Easy Action Records που κυκλοφόρησε φέτος και είναι αφιερωμένο στον Scott Morgan (που πέρασε και περνάει δύσκολα τελευταία με την υγεία του). Θα τα πούμε σύντομα ξανά για αυτόν και τις παλιοπαρέες του, ως τότε όμως εσείς που δεν έχετε ασχοληθεί ενδελεχώς μαζί του, μη περιμένετε να πεθάνει και ν’ αρχίσουν τα γνωστά λιβανιστήρια για να το κάνετε…κάντε το τώρα και μην έρθετε αδιάβαστοι στο μάθημα…στην ανάγκη ξεκινήστε από εδώ!
Σας αφήνω με Dim Locator και Touch…καλή
χρονιά.
