Οι ρίζες και των τριών ( Franklin James Fisher, Ryan Mahan, Lee Tesche) βρίσκονται βαθιά μέσα
στον βαθύ νότο την North Carolina,
και τη Georgia, όχι και
πολύ μακριά δηλαδή από την Yoknapatawpha, την θρυλική πολιτεία του Faulkner, και πάντως εκεί που
όχι πολλά χρόνια πριν ο ήχος των αλυσίδων έπαιζε τον ρόλο του ντεφιού στα
τραγούδια των νέγρων.
Ο πρώτος κουβαλάει τα gospel στο αίμα του από την μέρα που γεννήθηκε μαζί και το λάθος –για κάποιους…όχι και τόσο λίγους τελικά- χρώμα του δέρματος, οι άλλοι δύο βάζουν ένα χεράκι κι αυτοί να μεταφέρουν κάτι από την υπόλοιπη μεγάλη κι αυτή παράδοση του νότου στις μέρες μας.
Στο σήμερα που αυτά τα τρία ξενιτεμένα πουλιά του νότου έχουν ανοίξει τα φτερά τους με φόντο τον λαμπρό αλγερινό –έτσι το θέλουν- ήλιο όπου όλα αυτά και ακόμη περισσότερα χωράνε από κάτω, εκεί, εδώ, πουθενά.
Οι μεγάλες θορυβώδεις δυτικές μητροπόλεις, αλλά και οι μικρές ήσυχες επαρχιακές κωμοπόλεις, η κιθάρα του Rowland S. Howard, τα λόγια του Camus με την φωνή του Gainsbourg, το πύρινο και αθάνατο πνεύμα του Jeffrey Lee Pierce, οι ρύμες του hip hop, η ενέργεια του punk, ο ρυθμός των μηχανών του νέου κόσμου αλλά και αυτός του Fela Kuti και της μάνας Αφρικής…η χαμένη (?) μαύρη δύναμη.
Κάπως έτσι κοιτάζοντας πίσω το rock and roll έκανε τα μεγαλύτερα και ωραιότερα βήματα ή και άλματα μπροστά…
Έχουν πίσω τους μόνο ένα επτάϊντσο, το Blood/Black Eunuch και στις αρχές του 2014 βγαίνει ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο Claudette, τα δύο κομμάτια του single, όπως και το ομότιτλο κομμάτι του EP που υπάρχει διαθέσιμο για προ-ακρόαση είναι από τα ωραιότερα τραγούδια που άκουσα εδώ και πολύ πολύ καιρό. Αυτά…για την ώρα.
homepage
soundcloud
Ο πρώτος κουβαλάει τα gospel στο αίμα του από την μέρα που γεννήθηκε μαζί και το λάθος –για κάποιους…όχι και τόσο λίγους τελικά- χρώμα του δέρματος, οι άλλοι δύο βάζουν ένα χεράκι κι αυτοί να μεταφέρουν κάτι από την υπόλοιπη μεγάλη κι αυτή παράδοση του νότου στις μέρες μας.
Στο σήμερα που αυτά τα τρία ξενιτεμένα πουλιά του νότου έχουν ανοίξει τα φτερά τους με φόντο τον λαμπρό αλγερινό –έτσι το θέλουν- ήλιο όπου όλα αυτά και ακόμη περισσότερα χωράνε από κάτω, εκεί, εδώ, πουθενά.
Οι μεγάλες θορυβώδεις δυτικές μητροπόλεις, αλλά και οι μικρές ήσυχες επαρχιακές κωμοπόλεις, η κιθάρα του Rowland S. Howard, τα λόγια του Camus με την φωνή του Gainsbourg, το πύρινο και αθάνατο πνεύμα του Jeffrey Lee Pierce, οι ρύμες του hip hop, η ενέργεια του punk, ο ρυθμός των μηχανών του νέου κόσμου αλλά και αυτός του Fela Kuti και της μάνας Αφρικής…η χαμένη (?) μαύρη δύναμη.
Κάπως έτσι κοιτάζοντας πίσω το rock and roll έκανε τα μεγαλύτερα και ωραιότερα βήματα ή και άλματα μπροστά…
Έχουν πίσω τους μόνο ένα επτάϊντσο, το Blood/Black Eunuch και στις αρχές του 2014 βγαίνει ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο Claudette, τα δύο κομμάτια του single, όπως και το ομότιτλο κομμάτι του EP που υπάρχει διαθέσιμο για προ-ακρόαση είναι από τα ωραιότερα τραγούδια που άκουσα εδώ και πολύ πολύ καιρό. Αυτά…για την ώρα.
homepage
soundcloud
