Άλλο πράμα είχε ετοιμάσει για σήμερα το τιμ του μπλογκ που
το έχω κλεισμένο στην υπόγα και δουλεύει νυχθημερόν με αμφίβολες αποδοχές, αλλά…πρώτη
Μάρτη σήμερα, μ’ έναν ήλιο, με το συμπάθιο, να απέναντι, και τον Arthur απ’
τα παλιά να τραγουδάει με πολύ αγάπη το Everybody’s Gotta Live,
είπα να κάνω παρέμβαση…
Και μόνο που τον ακούω να λέει I feel like Ive seen just about a,million sunsets…μ’ αυτή την παιχνιδιάρα
νέγρικη φωνή, μου φτιάχνει τη μέρα…Ηe sure could, he sure
could play the blues...Oh yeah!